Adam Bahdaj „Wakacje z duchami” - charakterystyka postaci

Głównymi bohaterami „Wakacji z duchami” Adama Bahdaja są trzej przyjaciele: Paragon, Mandżaro i Perełka. Chłopcy spędzają wakacje w leśniczówce należącej do wujostwa Pchełki. Do głównych postaci możemy zaliczyć również Jolę, która dołącza do chłopców w połowie powieści. Razem z nimi tworzy Klub Młodych Detektywów.

Paragon jest najbardziej przebojowy i zorganizowany z całej trójki. Naprawdę nazywał się Maniuś Tkaczyk. Swoje przezwisko zawdzięczał niefortunnej odpowiedzi na lekcji. Pewnego razu nauczycielka zobrazowała zadanie matematyczne na sytuacji w sklepie, zadał chłopcu pytanie: „Ile ci wyda kasjerka?”. W odpowiedzi usłyszała: „Proszę Pani, kasjerka wyda mi paragon...”. Bohatera cechował trzeźwy umysł i szybkość w podejmowaniu decyzji. Najpierw działał, później myślał. Już w pierwszych scenach utwory, kiedy samotnie wybiera się nocą na zamek, by zbadać sprawę dotyczącą duchów, które tam straszą, widać jego zaciętość. Kiedy dopada go strach, przełamuje go, by udowodnić kolegom swoją odwagę. Nie wahał się przebrać za ducha, by pomóc swoim znajomym. Bardzo szybko wyciągał wnioski i rzucał oskarżenia, co doprowadza do zabawnych pomyłek.

Perełka to drobny, filigranowy chłopiec o ruchach szybkich i nerwowych. Nieco tchórzliwy, ale dzielnie starający się walczyć ze swoimi lękami. Miał okrągłą twarzyczkę z licznymi piegami, zakończoną małym, zadartym noskiem. Oczy duże, szare, a włosy króciutko obcięte i zaczesane na jeża. To właśnie dzięki wyglądowi zewnętrznemu został przezwany „Perełką”. Jego prawdziwe imię to Boguś. Miał niezwykle ugodowy charakter – kiedy Paragon i Mandżaro zaczynali się kłócić, zawsze starał się załagodzić konflikt. Gdy do grona młodych detektywów dołączyła Jola, Perełka nie umiał ukryć swojej do niej sympatii.

Mandżaro – czyli Felek – to wysoki, zgrabny chłopiec, o ładnej twarzy, mądrych, myślących oczach i jasnych włosach, opadających mu na czoło. W jego postawie dominowały stateczność i pewna powaga. Swoje przezwisko, podobnie jak Paragon, zawdzięczał pomyłce na lekcji. Na geografii dostał pytanie o najwyższy szczyt w Afryce. Ponieważ nie znał odpowiedzi, jego koledzy zaczęli mu podpowiadać. Ktoś szepnął: „Kilimandżaro”, niestety chłopiec nie dosłyszał i powiedział: „Mandżaro”. Uwielbiał czytać o przygodach Sherlocka Holmesa, to on zaproponował utworzenie Klubu Młodych Detektywów i mianował się na nadinspektora. W trakcie powieści kłóci się z Paragonem i występuje z klubu. Przed podjęciem działania lubił wszystko przemyśleć, działał powoli, ale systematycznie; być może ta cecha charakteru sprawiała, że często dochodziło do konfliktów między nim a Paragonem, który był „w gorącej wodzie kąpany”.

Do młodych detektywów dołącza Jola, pulchna dziewczynka o niezwykle ciekawskim usposobieniu. Początkowo chłopcy są niechętni przyjęciu „baby” do ich grona, ale dziewczynka udowadnia swoją przydatność. Rezolutna i śmiała dziewczyna jako pierwsza odkrywa, o co chodzi szajce złodziei. Równie dobrze odgrywa rolę przebiegłej, jak i nieśmiałej osóbki. Jej cechą charakterystyczną jest apetyt, którym przewyższa chłopców.

Autor na łamach powieści kreśli sylwetki zupełnie róznych postaci. Tym, co je łączy, jest przyjaźń i umiłowanie przygody. Nie jest ważne to, kim się jest czy jak się wygląda, najważniejsze to, jakim się jest człowiekiem. Młodzi ludzie zaufali przyjaźni i dochowali wartości swoim ideałom.