Goethe „Cierpienia młodego Wertera” - motyw cierpienia w powieści Goethego. Opracowanie

Cierpienia Wertera - generalnie rzecz biorąc - mają swoje źródło głównie w jego niespełnionej miłości do Lotty. Dokładniej rzecz ujmując, początkowo powodem jego cierpień jest poczucie osamotnienia wśród ludzi, którzy nie są tak wrażliwi jak on, którzy go nie rozumieją. Potem jednak spotyka miłość swojego życia, i jest szczęśliwy, bo Lotta wydaje się być jedyną osobą, która go rozumie.

Kolejnym powodem cierpień staje się wiadomość o tym, że Lotta jest zaręczona, a także coraz bardziej bolesna świadomość, że Werter nigdy nie będzie mógł być z ukochaną. Cierpień przysparza mu każda wizyta u Lotty, bo cóż z tego, że spotkanie z nią przynosi Werterowi namiastkę szczęścia? Jest to szczęście niepełne, beznadziejne, nie mające żadnej przyszłości. Świadomość braku nadziei na spełnienie tej miłości, w zderzeniu z uczuciem radości podczas przebywania obok Lotty staje się chyba głównym powodem tytułowych cierpień Wertera.

Całą sytuację komplikuje powrót Alberta. Wcześniej Werter mógł przebywać w towarzystwie Lotty tak często jak tylko chciał, jednak w obecności Alberta wzbiera w nim zazdrość i poczucie niezręczności sytuacji. Postanawia więc skazać samego siebie na odosobnienie, oddalenie od ukochanej. Dziesięć miesięcy, które spędza z dala od Lotty sprawiają, że Werterowi udaje się oszukać samego siebie, że poradził sobie z nieszczęśliwym uczuciem. Jednak wiadomość o ślubie Lotty z Albertem sprawia, że Werter uświadamia sobie, że ogrom jego uczuć wcale nie zmalał, został tylko uśpiony, a teraz znów wybuchł wielkim płomieniem. Bohater postanawia więc wrócić w strony, gdzie mieszka Lotta wraz z mężem, by móc ją spotykać, cieszyć oczy jej widokiem, a serce jej obecnością i rozmowami z ukochaną. I znów każda wizyta u Lotty choć przynosi Werterowi radość i namiastkę spełnienia, staje się za każdym razem coraz bardziej bolesną świadomością nierealności tej sytuacji. Werter wbrew własnemu rozsądkowi kontynuuje spotkania i wizyty, lecz prowadzi to w końcu do zniecierpliwienia pana domu oraz do przykrego momentu pełnej wyrzutów rozmowy z Lottą, którą Albert poprosił o ograniczenie spotkań z Werterem.

Cierpienie staje się tak wielkie, że Werter nie może sobie z nim poradzić. Dociera do niego, że jedynym wyjściem z tej sytuacji jest jego usunięcie się w cień i zapomnienie o ukochanej. Jest to jednak niemożliwe: bohater nie potrafi przestać kochać Lotty, uznaje więc, że jedynym wyjściem z tej sytuacji jest samobójstwo.