Michał Choromański - biografia, życiorys

Michał Choromański urodził się 22 czerwca 1904 roku w Elizawetgradzie (Rosja). Mężczyzna stracił ojca już jako mały chłopiec. Ojciec był lekarzem i udzielał pomocy rosyjskiej ludności. Zginął niespodziewanie. Po śmierci ojca Choromański musiał samodzielnie utrzymać rodzinę, dlatego pracował w wielu miejscach. Był nauczycielem, korepetytorem, a nawet pomocnikiem piekarza.

Już wtedy interesował się sztuką, a w szczególności malarstwem. Stworzył wówczas swoje pierwsze obrazy, kilka portretów. Niestety, artysta miał pewne problemy zdrowotne. Zachorował na gruźlicę kości i płuc. Rodzina szukała dla niego pomocy w rozmaitych szpitalach i sanatoriach. W końcu Choromański przeniósł się z matką i siostrą do Polski i zamieszkał tymczasowo w Zakopanem. Zdecydował się na studia i pobierał nauki z zakresu psychologii oraz pedagogiki.

Pobyt w górach okazał się ważnym okresem w jego życiu. Poznał tam ważnych artystów, takich jak Karol Szymański i Kazimierz Wierzyński. Ten ostatni bardzo uwierzył w literacki i malarski talent swojego nowego kolegi. Chociaż Choromański pisał wówczas w języku rosyjskim, Wierzyński namawiał go do zmiany swoich przyzwyczajeń. Młody artysta został przedstawiony Marii Kasprowicz, wdowie po Janie Kasprowiczu. Ta znajomość okazał się dla Choromańskiego przełomowa. Od tamtej pory pod opieką znanych i cenionych kolegów młody artysta zaczął tworzyć swoje pierwsze poważne dzieła. Wtedy powstały między innym: „Biali bracia” i „Opowiadania dwuznaczne”. Do najważniejszych i najbardziej znanych utworów pisarza należą także: „Zazdrość i medycyna”, „Szpital Czerwonego krzyża”, „Miłosny atlas anatomiczny” czy „Opowiadania wariackie”.

Choromański dużo podróżował, między innymi do Argentyny, Brazylii, a nawet do Afryki. Prywatnie artysta związał się z tancerką Ruth Sorel. W roku 1940 małżeństwo opuściło Polskę, ponieważ Ruth miała żydowskie pochodzenie. Pisarz zdecydował się na ucieczkę ze względu na bezpieczeństwo swoje i żony. Spędził siedemnaście lat na emigracji, czuł się bardzo samotny. Żona otworzyła szkołę baletową i nie poświęcała mężowi zbyt dużo czasu. W 1957 roku Choromański wreszcie powrócił do Polski i nadal tworzył. Krytycy byli jednak źle nastawienie do jego nowych powieści, przez co pisarz zwątpił w siebie.

Michał Choromański zmarł 24 maja 1972 roku w Warszawie.