Antoni Czechow „Kameleon” - bohaterowie. Świat przedstawiony w utworze „Kameleon”

Krótka miniaturka literacka pod tytułem „Kameleon”, jaką stworzył Antoni Czechow, zawiera wiele elementów świata przedstawionego, które popychają akcję do przodu, doprowadzają do zaostrzenia i – na koniec – rozwiązania konfliktu. Świat przedstawiony swoiście motywuje fabułę opowiadania. Dzięki ich połączeniu czytelnik jest w stanie zrozumieć logiczny ciąg przyczynowo-skutkowy tego, co dzieje się w utworze. Akcję zaognia wiele czynników.

Przede wszystkim najważniejszym elementem świata przedstawionego jest pies, który wywołuje całe zamieszanie. Biedne, przestraszone i zaniedbane zwierzę gryzie złotnika Chriukina. Zachowanie psa wywołuje lawinę nieprzewidzianych zdarzeń. Pies jest tutaj „kością niezgody”, osią, wokół której obraca się cała fabuła utworu. Jest to zwierzę, które na dodatek nie może się obronić. Jego sytuacja i późniejszy los może zależeć jedynie od tego, kto jest jego prawowitym właścicielem – czy bogaty generał, czy też jakiś prosty obywatel carskiej Rosji.

Drugim najważniejszym bohaterem opowiadania „Kameleon” jest złotnik Chriukin. To on wprowadza czytelnika w to, co się wydarzyło wcześniej, a czego czytelnik nie widział (retrospekcja). Tłumaczy rewirowemu Oszumiełowi, że pies go ugryzł, kiedy ten spokojnie wykonywał swoją pracę. Chriukin rozpoczyna cały konflikt, a jego zeznania prowadzą do zawiązania fabuły. Do akcji wkracza główny bohater całego opowiadania – Oszumiełow. To do jego postaci odnosi się tytuł tej miniaturki literackiej. To on jest rzeczonym „kameleonem”.

Oszumiełow jest postacią jak najbardziej negatywną i przez samego autora napiętnowaną. Rewirowy jest jednym z głównych elementów świata przedstawionego, budujących całe opowiadanie. Autor już w tytule ocenia zachowanie bohatera nazywając go wprost „kameleonem”. Kameleon w przyrodzie to zwierzę, które dzięki swoim zdolnościom zmiany barwy potrafi dostosowywać się do otoczenia, w którym się znajduje. Oszumiełow jest właśnie takim kameleonem. W zależności od sytuacji, zmienia swoje poglądy. Tak się dzieje, kiedy wszczyna śledztwo dotyczące domniemanego właściciela zabiedzonego i przerażonego psa.

Oszumiełow to postać dwulicowa. Na samym początku wygłasza poglądy na temat bezpańskich psów i ich nieodpowiedzialnych właścicieli, ale kiedy dowiaduje się, że czworonóg należy najprawdopodobniej do generała, zmienia swoje poglądy w jednej chwili. Chwali wygląd pieska, nakazuje oddać go bratu generała i zakończa na tym sprawę. Oszumiełow spina akcję całego opowiadania, jego postać również ją napędza, koncentrując wokół siebie pozostałe elementy świata przedstawionego, uwypuklając przy tym najważniejsze treści, jakie autor próbuje przekazać potencjalnemu czytelnikowi.

Z pozoru niewidzialnym, ale równie ważnym elementem świata przedstawionego – jeśli mowa o bohaterach, którzy wchodzą w jego skład obok czasu i miejsca akcji – jest również tłum ludzi oglądających całe zajście. To prości obywatele carskiej Rosji komentują zastaną sytuację, uzupełniają swoimi wypowiedziami wiedzę czytelnika, podając szczegóły wydarzeń, których nie był w stanie wyczytać. Wprowadzają do akcji czynniki, które kierują Oszumiełowem: najpierw komentują sytuację z psem, potem dodają, że pies może należeć do generała i na koniec wyśmiewają się przegranego – Chriukina – który ewidentnie zostaje poniżony.

W miniaturce literackiej stworzonej przez Antoniego Czechowa pod tytułem „Kameleon” występuje wiele elementów świata przedstawionego, które w ścisłej „współpracy” tworzą całą fabułę opowiadania niosącego za sobą gorzkie przesłanie o brutalnej rzeczywistości carskiej Rosji.