Motyw zwierzęcia - Motyw zwierzęcia w literaturze na przykładzie „Folwarku zwierzęcego” Orwella oraz wybranych utworów

Zwierzęta na kartach literatury pojawiają się najczęściej jako postacie noszące cechy typowo ludzkie. Ich zwierzęca postać ma przede wszystkim symbolizować pewne cechy charakteru i postawy typowe dla człowieka. W ten sposób posługiwano się bohaterem zwierzęcym w bajkach. Wystarczy przypomnieć liczne utwory Ignacego Krasickiego. W jego bajkach pojawiają się takie zwierzęta jak lis, kruk, zając, jagnię, wilk, szczur, kot czy ptaki. Wszystkie one są nośnikami cech ludzkich. Lis najczęściej jest chytry i przebiegły, ale też mądry, jagnię symbolizuje niewinność i bezbronność, wilk jest agresorem, a szczur charakteryzuje się pychą i głupotą. Cechy charakteru, przypisywane poszczególnym zwierzętom w bajkach, są oczywiście kwestią umowną i nie mają odniesienia do rzeczywistych zachowań zwierząt. Są raczej wyrazem ludzkich przekonań na ten temat, opartych często na luźnych skojarzeniach.

W podobny sposób posłużył się bohaterem zwierzęcym Georege Orwell w „Folwarku zwierzęcym”, choć u niego charakterystyki poszczególnych bohaterów są znacznie bardziej rozbudowane. Na pierwszy plan wysuwają się świnie, osobniki rządne władzy, umiejące manipulować innymi. Same niezdolne do przemocy, posługują się psami, wprowadzając na farmie rządy terroru....