Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Juliusz Słowacki „Balladyna” - charakterystyka Kirkora

Kirkor jest jednym z bohaterów utworu Juliusza Słowackiego pt: ,,Balladyna”. Reprezentuje  świat panów feudalnych, który jest zepsuty, kłamliwy, przepełniony zbrodnią. Książe Kirkor stanowi jednak jego przeciwieństwo. Jest bowiem szlachetny, dba o swoich podwładnych, troszczy się o lud, gardzi zbrodnią i przemocą panującą na zamkach. Jako patriota i człowiek prawy, nie może pogodzić się z panującym na ziemi Lechitów bezprawiem. Rozpoczyna więc walkę o powrót na tron Pustelnika – Popiela III, który jest w posiadaniu złotej korony, stanowiącej swoisty symbol narodowej wolności i niepodległości. Najważniejsze dla Kirkora jest dobro i szczęście ludu, dla którego dzielnie walczy. 

Co ciekawe, nie chce sam zasiąść na tronie, chce przywrócić na niego Pustelnika, za panowania którego lud był szczęśliwy i syty. Książe jest wzorem zasad moralnych, dąży do porozumienia między szlachtą a ludem. Ponieważ jest zwolennikiem cichego, spokojnego życia w wiejskim zaciszu, szuka wybranki swojego serca właśnie wśród kobiet z ludu. Wracając od Pustelnika zatrzymuje się w domu Wdowy, matki dwóch dorodnych i pięknych córek. Kirkor jest nimi oczarowany, spełnia się jego marzenie, by posiąść za żonę prostą dziewczynę z ludu. Nie wie jednak, którą z sióstr wybrać. Ostatecznie o tym, która z nich zostanie jego żoną ma zdecydować rywalizacja pomiędzy siostrami. Otóż ta, która uzbiera więcej malin, zostanie żoną księcia. W wyniku oszustwa i  bestialskiej zbrodni, małżonką Kirkora została Balladyna, która nie bacząc na konsekwencje, uparcie dążyła do wyznaczonego wcześniej celu. Mordowanie stojących jej na drodze osób przychodziło Balladynie bez trudu, ostatecznie przyczynia się przecież do śmierci Kirkora. 

Uparcie i po trupach dążyła do uzyskania władzy, była zupełnym przeciwieństwem swojego męża, który ufał ludziom, bezgranicznie w nich wierzył i pragnął tylko ich szczęścia. Niestety bohater w walce o dobro ludu był zupełnie sam, a taka samotna walka, zdaniem poety, udać się nie może. Także ustrój feudalny nie sprzyja zapewnieniu ludowi szczęścia, braku trosk i bogactwa. 

Kirkor z całą pewnością należy do bohaterów pozytywnych. Jednakże jego idealistyczna postawa, granicząca z naiwnością dziecka doprowadziła do zaniku  instynktu, który podpowiedziałby mu, kto jest z nim, a kto przeciw niemu. Może gdyby wykazał większą nieufność w stosunku do Balladyny czy Pustelnika, nie zginąłby w bezsensownej walce?

Podobne wypracowania do Juliusz Słowacki „Balladyna” - charakterystyka Kirkora