Maria Kuncewiczowa „Cudzoziemka” - motyw wyobcowania w „Cudzoziemce”. Opracowanie

„Znowu to samo: >>Pani z kresów czy z Rosji? Bo od razu poznać, że obca<<.No i tutaj: eine Fremde… Czyż nieprawda? Zawsze i wszędzie tak: cudzoziemka” - te cierpkie słowa to refleksja głównej bohaterki nad swoim życiem. Jak widać, bardzo bolało ją to, że nigdzie nie mogła znaleźć swojego miejsca, czuć się w pełni akceptowana.

Róża Żabczyńska była córką polskiego oficera, który został zesłany na wschód za działania zbrojne. Jej matką była piękna Rosjanka - Sophie. Mimo to, że przyszła na świat w Taganrogu, na terenach państwa władanego przez cara, nigdy nie została uznana za jego mieszkankę. W szkole koleżanki odsuwały się od niej, gdy korytarzem przechodził pop. Polskę znała z opowiadań ojca, z pamiątek które ze sobą przywiózł. Kiedy wyruszyła wraz z ciotką do Warszawy, jej sytuacja nie uległa w zmianie. Ze względu na jej obcy akcent nazywano ją „kacapką”, dostrzegano też śniadość jej cery, tak charakterystyczną dla osób ze wschodu. Kiedy Adam otrzymał posadę naczelnika gimnazjum w Saratowie, zabrał tam małżonkę. Wspominała ona później ten epizod w ten sposób: „nad Wołgę mąż zawiózł - grafinia ze stolicy, artystka” - znowu nie mogła czuć się akceptowana wśród prostych ludzi, widzących w niej wielką artystkę.

Wyobcowanie głównej bohaterki wiąże się także z jej sytuacją rodzinną. Niekochająca męża Róża, odgrodziła się od niego murem, żyjąc w świecie swoich wspomnień i marzeń.Ta izolacja owocuje ciągłym pogłębianiem się jej samotności. Unikają jej nie tylko najbliżsi, ale także Jadwiga (żona Władysia), Paweł (mąż Marty), a nawet wnuk - Zbyszek.W ten sposób tworzy się błędne koło wyobcowania - zdana tylko na siebie bohaterka,coraz bardziej odsuwa się od innych, stając się dla nich jeszcze bardziej chłodną i obcą.

Główna bohaterka „Cudzoziemki” Marii Kuncewiczowej nie mogła odnaleźć swojego miejsca w świecie. Już od początku życia towarzyszyło jej uczucie obcości, braku przynależności do większej grupy. W Rosji była Polką, w Polsce była Rosjanką. Wszędzie gdzie się pojawiała, pytano skąd pochodzi, po czym dodawano, że widać iż jest obca. To wszystko, połączone z silną wrażliwością i potrzebą doznawania ciepła bohaterki, zaowocowało coraz silniejszym odosabnianiem się Róży Żabczyńskiej.