Warszawa - obraz Warszawy w utworach literackich okresu wojny i okupacji

Spowita wojennym zniszczeniem Warszawa jest miejscem, w którym toczy się akcja wielu dzieł literackich. Okupacja niemiecka spustoszyła miasto nie tylko pod względem materialnym (zniszczone budynki), ale dokonała także zmian w mentalności zamieszkujących ją ludzi. Przyjrzyjmy się sposobowi przedstawienia tego miejsca w różnych utworach literackich.

„Pożegnanie z Marią” to opowiadanie Tadeusza Borowskiego. Głównym jego wątkiem jest opowieść o miłości narratora (Tadka) i tytułowej bohaterki. Uczucie to osadzone zostało w realiach pogrążonej w wojennym chaosie Warszawy. Miasto jest przestrzenią niegościnną, mroczną i złowrogą. Stanowi zupełną opozycję do bezpiecznego mieszkania, w którym zakochana para może radośnie spędzać czas.

Na zewnątrz zmianie ulega nawet język. Ludzie porozumiewają się w sposób zdawkowy i konkretny, byle tylko nie budzić jakichkolwiek podejrzeń. Każdy dba o własne dobro i koncentruje się na działaniach mogących mu je zapewnić. Po zmroku życie staje się bardzo zagadkowe. Ulice przemierzają tajemnicze postaci, słychać przytłumione rozmowy, ale nawet pod osłoną nocy nikt nie jest bezpieczny. Miasto jest przecież obszarem polowań – niemieckie oddziały przemierzają ulice i łapią każdego, kto wyda...