Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Futuryzm jako technika artystyczna

Futuryzm narodził się na początku XX wieku we Włoszech w odpowiedzi na kulturalny marazm, jaki zawładnął tym krajem na przestrzeni kilku wieków wstecz, oddając Francji pozycję wiodącą w praktycznie wszystkich dziedzinach sztuki. Podstawowym założeniem nowego ruchu była więc całkowita deprecjacja przeszłości i zapatrzenia w pomnikowe dzieła poprzednich pokoleń – sztuka miała był tworzona z myślą o dziś, bowiem jutro zawarte w niej idee były już nieaktualne wobec nieustannie pędzącego do przodu świata. Proponowano zniszczenie wszystkiego, co wiąże się z przeszłością i przeszkadza w patrzeniu w przyszłość: bibliotek, muzeów, uniwersytetów, zabytków architektonicznych.

Taka koncepcja wiązała się z kultem młodości, energii, z fascynacją nowoczesną cywilizacją i jej wytworami. Futuryści gloryfikowali więc miasto z jego fabrykami, tłumem i skomplikowaną maszynerią, tu zaś szczególnym kultem obdarzali samochód jako kwintesencję ogromnego postępu cywilizacyjnego, jaki dokonał się na początku XX wieku. Wynikały stąd również nowe zainteresowania tematyczne poezji i sztuk plastycznych, które zwracały się w stronę materializmu, uznając przedmioty codziennego użytku za godne twórczego opracowania. W sferze literatury odrzucenie związków z przeszłością miało realizować się także na płaszczyźnie stylistycznej, odrzucono bowiem „tyranię” ortografii i interpunkcji, dążąc do uproszczenia języka i jego uniwersalizacji tak, by słowo i jego brzmienie stanowiłyby materię służebną wobec myśli, nie odwrotnie.

Erudycyjną wiedzę związaną ze znajomością tradycji kulturalnej swojego narodu i całego świata wedle przekonań futurystów powinny zastąpić młodzieńcza prostota i ordynarność, trzeźwe podejście do życia i traktowanie go z dystansem, z dużą dawką śmiechu i dobrej zabawy. W miarę rozwoju prądu owa koncepcja aktywizmu twórczej jednostki przerodziła się w bardziej radykalne formy w postaci promowania agresji, kultu przemocy i wojny, którą uznawano za doskonałą „higienę świata”.

W sztukach plastycznych futuryści odrzucili zarówno tradycyjną, naturalistyczną formę dzieła, jak i związany z przeszłością zakres tematyczny. Najczęściej pojawiającym się motywem w tego typu utworach jest miasto, towarzyszące mu tłumy i wielkie maszyny. Dążono do ukazania pędu, w jakim życie biegnie obok nas, dlatego też obrazy futurystyczne często prezentują obraz rozmazany – przypominający widok z pędzącego pociągu lub samochodu. Dla uzyskania takiego efektu posługiwano się technikami opracowanymi przez kubistów i pointylistów, rozbijając kompozycję na skrawki rozmaitych płaszczyzn, które niejako zaczepiały równocześnie o przeszłość i przyszłość. W ten sposób próbowano uchwycić wszystkie przemiany, jakie zachodzą w rzeczywistości w danym momencie. Na dalszy plan zeszły czysto estetyczne powinności sztuki, która niejednokrotnie jawiła się jako pozbawiona harmonii, a nierzadko nawet – dobrego smaku.

Podobne wypracowania do Futuryzm jako technika artystyczna