Udowodnij, że Lord Jim jest postacią tragiczną – „Lord Jim” Josepha Conrada

Nad bohaterami antycznych tragedii ciążyło nieodwołalne fatum. Niezależnie jaką obraliby oni drogę, ich los był przesądzony. Znamienną cechą tragizmu jest więc niemożność dokonania decyzji, która nie miałaby nieszczęśliwych konsekwencji. Podobnie sprawa ma się  z tytułowym bohaterem powieści Josepha Conrada.

Kiedy „Patna” tonie, Jim nie ma wiele czasu, by wybrać między ucieczką a pozostaniem na okręcie. Obydwie możliwości niosą ze sobą zagrożenia – jeśli nie opuści pokładu może zginąć, a jeśli odpłynie, okryje swoje imię hańbą. Biorąc pod uwagę system wartości bohatera, dla którego moralność i odpowiedzialność była najważniejsza, łatwo domyślić się, że z jego perspektywy wybór wcale nie był łatwy. Zapewne wiedziony instynktem samozachowawczym, postanawia uciec. Jak pokazuje czas, była to najgorsza decyzja, jaką mógł podjąć. Nie dość, że pasażerowie zostali ocaleni, więc nie przypłaciłby pozostania śmiercią, to jeszcze konsekwencje decyzji ciągnęły się za nim całe życie.

Echa katastrofy „Patny” wciąż rozbrzmiewają w życiu Jima. Gdziekolwiek się nie pojawi, znajdują się i one: pracownicy, którzy opowiadają o tym wydarzeniu, spotkania z członkami załogi - to wszystko wydaje się być zesłanym przez los. Jim traci zdolność planowania swojego życia, zaczyna rządzić nim tragedia, która rozegrała się na morzu. Działanie marynarza podporządkowane jest teraz ucieczce od tamtych zdarzeń, ale los pcha go w szpony kolejnego wyboru. Patusan, który miał stanowić oczyszczenie, odnowienie, rozpoczęcie nowego życia stał się miejscem rzezi, za którą odpowiedzialność wziął Jim, przypłacając wszystko życiem.

Nad bohaterem powieści Josepha Conrada nie ciąży fatum w klasycznym tego słowa rozumieniu. Na jego tragedię składa się po części także jego restrykcyjne podejście do życia. Finał jego historii zdaje się jednak nieodwołalny, co pozwala włączyć Jima w panteon bohaterów tragicznych.