Krzysztof Kamil Baczyński „Niebo złote Ci otworzę” – interpretacja, opracowanie wiersza

„Niebo złote Ci otworzę” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pochodzi z ostatniego wydanego za życia poety tomiku pt.: „Śpiew z pożogi” (1944). Utwór – podobnie jak większość erotyków w dorobku artysty – był adresowany do jego żony, Barbary Drapczyńskiej, która zginęła w Powstaniu Warszawskim kilka tygodni po śmierci męża.

Wiersz został utrzymany w konwencji liryki bezpośredniej poprzez jasny, wyeksponowany już w pierwszym wersie zwrot do adresatki: „Niebo złote ci otworzę”. Metaforyczna przestrzeń, w jaką podmiot liryczny pragnie wprowadzić swoją ukochaną, odnosi się do sielankowej wizji świata przyrody, który odegrał w poezji Baczyńskiego rolę raju utraconego, mitycznej arkadii stanowiącej ucieczkę od okrucieństwa wojennej rzeczywistości. Jest jej przeciwieństwem w każdym aspekcie – dźwiękowym, kolorystycznym, przede wszystkim zaś nastrojowym. Panuje tutaj cisza rozkładająca się „białą nicią”, paradoksalnie złożona z dźwięków – generowanych głównie przez upersonifikowane jeziora i zmierzchy, które „grają” i „śpiewają”. Oprócz walorów wizualnych i słuchowych owa przestrzeń posiada również cechy odwołujące się do...