Aleksander Puszkin - biografia, życiorys

Jeden z największych rosyjskich romantyków przychodzi na świat w rodzinie szlacheckiej o abisyńskich korzeniach. Nauki pobiera w elitarnym Liceum w Carskim Siole (1811-1817). Tam właśnie powstają juwenilia zdradzające talent pisarski Puszkina – są to klasycyzujące satyry i ody. Następnie Aleksander przenosi się do Petersburga, gdzie aktywnie współdziała z tamtejszymi dekabrystami. Przynależność do sympatyzującego z rewolucjonistami koła literackiego „Zielona lampa” owocuje pierwszymi utworami w duchu narodowowyzwoleńczym. Są to m.in. „Wolność”, „Do Czaadajewa,” a także – krytykujące tyranię oraz ucisk ludu – inne wiersze polityczne.

Za ich publikacje oraz antycarską postawę młody Puszkin zostaje skazany na zesłanie, które dwa lata później, w 1824 r., zostanie zamienione na przymusowy pobyt w rodzinnym majątku w Michałjowskoje. Przed wyjazdem na południe Rosji publikuje poemat „Rusłan i Ludmiła”. Tymczasem pobyt na Krymie i Kaukazie w ramach zesłania staje się inspiracją do napisania poematów: „Jeniec kaukaski” (1822), „Fontanna Bachczysaraju”, „Cyganie”, zaliczanych do nurtu bajronicznego.

Powrót w 1824 r. w rodzinne strony...