Bolesław Leśmian „Bałwan ze śniegu” - interpretacja i analiza wiersza

Wiersz ten ukazuje czytelnikowi postać bałwana, który został ulepiony ze śniegu. Mimo, iż utwór wydaje się być prosty a nawet przyjemny w odbiorze, myślę, że można go zaklasyfikować do nurtu poezji filozoficznej.

„Bałwan ze śniegu” to wiersz stroficzny, zbudowany z sześciu części. Każda ze strof ma cztery wersy. Odnajdujemy tu rymy naprzemienne, które można by przedstawić graficznie jako abab. Pojawiają się charakterystyczne dla Leśmiana wykrzyknienia oraz wielokropki. Zadaniem tych przerwanych zdań jest wzbudzenie w odbiorcy refleksji, zakładają one dowolność interpretacji i stanowią typową cechę leśmianowskiej poezji. Natomiast wykrzyknienia dynamizują utwór i zwracają uwagę na poruszane w nim kwestie.

Wiersz ten opisuje bałwana, którego ktoś ulepił na pustym, ośnieżonym polu. Nie wiemy kto to był, ponieważ w utworze nie ma takiej informacji. Domyślamy się oczywiście, że był to człowiek. Być może stworzył bałwana dla rozrywki i przyjemności, ale pojawia się także hipoteza, iż mógł to zrobić z potrzeby serca. Takie informacje niosą ze sobą dalsze części utworu. Bałwan opisany jest jako śmieszny i niezgrabny. Miał na sobie zabawną czapkę i trzymał nieładny kij. Choć są to typowe atrybuty człowieka ze śniegu tu...