Salman Rushdie - biografia, życiorys

Salman Rushdie jest brytyjskim pisarzem żyjącym w XX wieku. Urodził się w 1947 roku w Bombaju – jego indyjskie pochodzenie wpłynęło na charakter twórczości tego pisarza. Najczęściej poruszaną tematyką przez Salmana Rushdiego są motywy związane z Subkontynentem Indyjskim.

Po okresie dzieciństwa i młodości, które pisarz spędza w Bombaju, odbywa studia na Uniwersytecie w Cambridge. Wtedy mają miejsce pierwsze próby pisarskie Salmana Rushdiego, który tworzy eseje i literaturę science-fiction.

Nic nie wskazywało na to, że rozgłos pisarzowi przyniesie twórczość prozatorska. Jego pierwsza książka – „Grimus”, wydana w 1975 roku – nie zdobyła uznania publiczności. Książka „Dzieci północy” spotkała się z ogromnym uznaniem czytelników, podobnie jak kolejne pozycje: wydany w 1983 „Wstyd” (w książce ma miejsce alegoryczne przedstawienie Pakistanu) czy „The Jaguar Smile” z 1987 roku.

„Szatańskie wersety”, wydane w 1988 roku, są najsłynniejszą powieścią Salmana Rushdiego. Po publikacji tej pozycji rozpoczęły się ogromne problemy pisarza w świecie islamskim. Salman Rushdie, wypowiadając się na kontrowersyjne tematy, został wyklęty przez wyznawców islamu. W książce tej otwarcie krytykuje islam – Salman Rushdie wydaje się nie pamiętać, że sam wychował się w duchu tych wierzeń.

Powszechnie uważa się, że jego powieści naruszają godność muzułmanów. Niebezpieczeństwo może grozić pisarzowi na każdym kroku, z rąk każdego wyznawcy islamu, w związku z tym Salman Rushdie żyje w ukryciu. Jego bezpieczeństwa pilnuje policja.

W kolejnych latach ukazał się: „Harun i morze opowieści” z 1990 – książka ostrzegająca przed niebezpieczeństwem wynikającym z opowiadania historii. Zostały wydane także takie powieści jak: „Wschód, zachód” (1994), „Ostatnie westchnienie Maura” (1995), „Furia” (2001), „Czarodziejka z Florencji” (2008).