Charakterystyka Zeusa

Zeus był najwyższym i najważniejszym bogiem mitologii greckiej. Był synem Rei i Kronosa, który został uprzedzony przez wyrocznię, że któreś z jego dzieci pozbawi go tronu. Nie chcąc do tego dopuścić, postanowił połknąć wszystkie swoje dzieci. Będąc w ciąży po raz szósty, Rea ukryła się na Krecie, gdzie urodziła syna, a Kronosowi, który dowiedział się o tym, zamiast dziecka, podała zawinięte kamienie. Małego Zeusa karmiła koza Amaltea, wychowywały go nimfy. 

Kiedy Zeus podrósł, postanowił zemścić się na brutalnym ojcu. Poradził matce, by podała Kronosowi środek prowokujący wymioty, bez w ten sposób odzyskać swoje rodzeństwo Hestię, Demeter, Herę, Hadesa i Posejdona. Wtedy wszystkie dzieci Kronosa postanowiły z nim walczyć. Wojna trwała dziesięć lat, Kronos przegrał i został przepędzony. Po wojnie zgodne rodzeństwo podzieliło się władzą. Zeusowi przypadło zwierzchnictwo nad niebem i innymi bogami. Jego atrybutami były złote pioruny, orzeł i tarcza zwana egidą. Zeus był osoba bardzo kochliwą, wszędzie, gdzie przebywał, zostawiał swego potomka, co niejednokrotnie powodowało gniew Hery. Wtedy cwany bóg, chcąc uciec przed uważnym okiem żony, przybierał postaci zwierzęce. Był więc Zeus ojcem ogromnej ilości dzieci, najbardziej jednak kochał Atenę, która nie miała matki. Należała tylko do niego, wyskoczyła bowiem z jego głowy, dorosła i uzbrojona. Co więcej, należała do najmądrzejszych i najbardziej kochanych przez lud bogiń, zawsze stawała po stronie dobra, była waleczna, niczego ani nikogo się nie bała. Tylko jej Zeus pożyczał swoją tarczę, Egidę. 

Zeus był bardzo porywczym bogiem, o czym świadczy historia związana z jego synem, Hefajstosem. Kiedy mały Hefajstos przyszedł na świat, był bardzo brzydkim dzieckiem. Wywołało to ogromne oburzenie ojca, który zrzucił je z Olimpu. Odtąd mały bóg był nie tylko brzydki ale także kulawy. 

Ponieważ bronią Zeusa były gromy, którymi ciskał we wrogów, zyskał przydomek Gromowładny. Jako władca był bezlitosny i bardzo okrutny dla morderców, przestępców, krzywoprzysięzców i zdrajców. Rządził Olimpem twardą ręką, był jednak uczciwy i prawy. 

Każde miasto czciło Zeusa, wszędzie składano mu ofiary, a największymi ośrodkami jego kultu były Dodona, w której rósł święty dąb, który przepowiadał przyszłość,  i Olimpia, w której co cztery lata odbywały się igrzyska ku czci Zeusa.