Legenda o bazyliszku - opis bazyliszka

Bazyliszek to bez wątpienia jeden z najniebezpieczniejszych i najbrzydszych stworzeń o jakich kiedykolwiek powstawały podania. Często pojawiał się on w opowieściach, nie tylko rodzimych, ale również zagranicznych twórców baśni. W literaturze współczesnej także możemy spotkać się z postacią tego groźnego stwora. Przykładem może być postać bazyliszka w książce „Harry Potter i Komnata Tajemnic” autorstwa brytyjskiej pisarki J.K. Rowling. Jednak wszystkim Polakom postać króla węży kojarzy się jednoznacznie z bazyliszkiem znanym z warszawskiej legendy.

Jest on tam przedstawiony jako ogromny stwór żyjący w piwnicy mieszczącej się w starej, rozwalającej się kamienicy stojącej przy Krzywym Kole. Aby mógł się pojawić na tym świecie musiało być spełnione wiele czynników, nie był on bowiem często rodzącym się stworem. Wykluwał się z jaja, które składał siedmioletni kogut, a które po złożeniu wysiadywały przez dziewięć lat węże. Po narodzinach bazyliszek znajdował jakieś dogodne miejsce w którym później bardzo długo zamieszkiwał, ponieważ mógł żyć wiele wieków.

Wyglądem swoim przypominał coś w rodzaju smoka bądź jaszczurki. Potrafił mieć nawet kilka metrów wielkości. Do obrony służył mu wzrok, którego bali się wszyscy ludzie. Słynął on bowiem z tego, że gdy popatrzył na kogoś swym złowrogim spojrzeniem, natychmiast padał on trupem. Jednak, jak mówi stare przysłowie: „Kto mieczem wojuje od miecza ginie”. Tak było i tym razem. Bazyliszek zginął, ponieważ popatrzył na swoje własne odbicie w lustrze. Kiedy jego wzrok odbił się w lustrzanej tafli zadziałał na niego dokładnie w sposób identyczny jak na pozostałe ofiary. Nie potrafił się temu oprzeć i sam zmarł.

Bazyliszek to chyba najgroźniejsza postać jaka pojawiła się w rodzimej i zagranicznej literaturze. Przez wiele stuleci budził strach i grozę wśród ludzi, ponieważ nie wiedzieli w jaki sposób można go pokonać. Jednak, jak zazwyczaj bywa, wystarczył mały podstęp i zwykłe lusterko, aby pozbyć się tego potwora, a właściwie pokonać go jego własną bronią.