Adam Zagajewski „Klęska”, „Kraj podobny do innych” Ewy Lipskiej - interpretacja i analiza porównawcza

Wiersze „Klęska” Adama Zagajewskiego i „Kraj podobny do innych” Ewy Lipskiej łączy ze sobą tematyka, jaką jest spojrzenie na Polskę i Polaków, nie pozbawione bardzo wyraźnej nuty krytycyzmu, a jednak odnajdujące nawet w sprawach ukazywanych jako pejoratywne pewne elementy, które decydują naszej tożsamości „niepodobnej do innych”. Obydwoje zwracają jednak uwagę na odmienne aspekty, które wydawały im się szczególnie istotne ze względu na pewne różnice w biografiach i drogach artystycznej ewolucji obojga twórców.

„Klęska” pochodzi z tomu zatytułowanego „List. Oda do wielości” z 1983 roku, a więc z okresu, w którym Zagajewski przebywał już na emigracji we Francji. Zaprezentowane tutaj spojrzenie na Polaków cechuje wobec tego pewien rodzaj dystansu, możliwy jedynie dzięki obserwacji ojczyzny z oddalenia, z perspektywy kogoś, kto poznał już inny typ społeczeństwa i na jego tle potrafi dostrzec znaczące różnice. Podmiot liryczny wiersza zawiera spostrzeżenie najbardziej rzucające mu się w oczy w otwierającej utwór tezie:
„Naprawdę umiemy żyć dopiero po klęsce”.

Za kluczową cechę Polaków uznaje więc umiejętność...