Stefan Kisielewski - biografia, życiorys

Stefan Kisielewski jest najsłynniejszym polskim publicystą żyjącym w XX wieku. Pisał pod pseudonimem „Kisiel”. Urodził się w 1911 roku w Warszawie w rodzinie uzdolnionej artystycznie – jego wuj, Jan August Kisielewski był współzałożycielem kabaretu Zielony Balonik. Po studiach filologicznych i filozoficznych na Uniwersytecie Warszawskim uzyskał dyplom na warszawskiej Akademii Muzycznej, by w kolejnych latach kontynuować edukację w Paryżu na studiach kompozytorskich.

Wybuch II wojny światowej mobilizuje Kisielewskiego do służby państwu: był żołnierzem AK, pracował również w radiu podczas powstania warszawskiego. W 1949 Kisielewski zostaje redaktorem naczelnym założonego przez siebie pisma „Ruch Muzyczny”, które działało do momentu zamknięcia przez komunistyczne władze. W roku 1945 Kisielewski związał się z redakcją Tygodnika Powszechnego, od 1981 w tej gazecie zamieszcza felietony ułożone w cykle: „Głową w ściany”, „Bez dogmatu”, „Pod włos”.

Charakteryzując styl publicystyczny Kisielewskiego należy zwrócić uwagę na fakt, iż przez cały czas był on nacechowany mentalnością i moralnością katolicką, a także pragmatyzmem i liberalizmem. Warto zwrócić uwagę, że największe nasilenie jego publicystycznej działalności przypada na okres PRL-u. Teksty pisane przez Kisielewskiego są w znacznym stopniu zdeterminowane społecznymi i historycznymi wydarzeniami rozgrywającymi się na obszarze Polski. W roku 1989 miał miejsce konflikt pisarza z redakcją Tygodnika Powszechnego, która cenzurowała jego felietony. Publicysta przeniósł się do Wprost, na łamach którego publikuje teksty komentujące bieżące wydarzenia aż do śmierci w 1991 roku. Rok przed śmiercią pisarz ufundował tzw. „Nagrodę Kisiela” przyznawaną corocznie osobom, które swoimi działaniami wiele osiągnęły w publicystyce, polityki i przedsiębiorczości.

Debiut powieściowy Kisielewskiego miał miejsce w 1947 roku. Została wydana wtedy książka „Sprzysiężenie”. Rok później na półki księgarń trafiła powieść „Zbrodnia w dzielnicy Północnej”. W Paryżu Kisielewski książki wydawał pod pseudonimem Tomasz Staliński. W latach osiemdziesiątych XX wieku ukazało się kilka powieści politycznych: np. „Widziane z góry”, „Romans zimowy”, „Ludzie z akwarium”.

Jeżeli chodzi o karierę kompozytorską Stefana Kisielewskiego, należy wspomnieć, że artysta tworzył utwory na fortepian przez cały okres swojego dorosłego życia. Powstały toccaty, serenady, kwartety, symfonie, małe rapsodie, sonaty i koncerty.