„Bogurodzica” - opracowanie, interpretacja

„Bogurodzica” na trwałe zadomowiła się w świadomości Polaków jako jedna z najwspanialszych pieśni, jakie pojawiły się w naszej historii. Duży wpływ na to miało wykorzystanie jej przez Henryka Sienkiewicza w „Krzyżakach”. Śpiewana przez polskie rycerstwo, utrwaliła się jako pieśń intonowana w momentach szczególnych, a ich przecież w naszej historii nie brakowało.

„Bogurodzica” jest zabytkiem języka polskiego. To dzięki niej badacze mogli przeprowadzić rekonstrukcję dawnej polszczyzny. Data jej powstania wciąż stanowi kwestię sporną, badacze twierdzą, że miało to miejsce na przestrzeni od X do pierwszej połowy XIV w. (najwięcej osób opowiada się za wiekiem XIII). Autor jest nieznany, można wiązać to z panującą w średniowieczu zasadą, w myśl której twórca nie działał dla własnej chwały, ale dla potwierdzenia wielkości Boga.

Pieśń jest zlepkiem modlitewnych próśb skierowanych do Matki Boskiej. Zbiorowość wiernych zwraca się za pośrednictwem tytułowej Bogurodzicy o uzyskanie przychylności Jezusa. W drugiej strofie pojawia się zwrot do samego Syna Bożego, by za pośrednictwem Jana Chrzciciela zesłał ludziom łaski – dobre i pobożne życie, które ma zakończyć się w raju („zbożny...