William Szekspir „Makbet” - proces degradacji Makbeta - opis

Makbeta - tytułowego bohatera tragedii Williama Szekspira - możemy uznać za postać tragiczną. Jego historia to opowieść o człowieku, który wpadł w sidła wielkiej potęgi - władzy. Na kartach dzieła okazuje się, że nie jest on w stanie udźwignąć tego ciężaru i jego wielkie marzenie staje się największym przekleństwem, jakiego zaznał w życiu.

Początkowo Makbet jest wiernym poddanym króla Dunkana. Odznacza się wielkim męstwem w bitwie, za co zostaje nagrodzony tytułem tana Kawdoru. Otrzymuje także ziemie, które należały wcześniej do zdrajcy sprawującego nad nimi władzę. Od początku drzemały w nim wielkie ambicje, a przepowiednia trzech wiedźm wzmocniła ich oddziaływanie na jego postawę. Wielki udział miała w tym także jego żona - Lady Makbet. To ona przekonała go do przejęcia władzy na drodze morderstwa. Po tym wydarzeniu nowy król Szkocji stał się zupełnie innym człowiekiem.

Objęcie rządów wcale nie okazało się ostatnim krokiem Makbeta na drodze do potęgi. Przecież poza nim byli ludzie, którym wcale się to nie podobało. Akt uzurpacji był dziełem haniebnym i niegodnym rycerza. Ktoś, kto dopuścił się takiego zachowania, nie mógł sprawować władzy. Podejrzeń pod adresem nowego króla nabrali Banko i Makduf. Ten pierwszy był przyjacielem Makbeta, co wcale nie przeszkodziło mordercy rozprawić się z nim w krwawy sposób. Dla pewności nowy władca wydał także rozkaz uśmiercenia jego syna, gdyż wiedźmy przepowiedziały, iż to od Banka będzie wywodzić się dynastia królewska. Makduf należał do grona panów szkockich. Udał się do Anglii, gdzie chciał prosić o pomoc w rozprawieniu się z krwawym uzurpatorem. Makbet chcąc zastraszyć przeciwnika, wydał rozkaz, by zamordować jego rodzinę.

Kuzyn króla Dunkana po zamordowaniu prawowitego władcy popadł w zupełny obłęd. Jego działania skierowane były w stronę utrzymania rządów, a nie ich jak najlepszego sprawowania. Tron stał się jego obsesją do tego stopnia, że wszyscy przeciwnicy mordercy musieli liczyć się ze śmiercią. Makbet ze szlachetnego rycerza, który nie wahał się ryzykować swego życia w imię ojczyzny, stał się człowiekiem godnym pogardy i nienawiści.Jego rządy były czasem przemocy, a on sam nie miał żadnych oporów przed wydawaniem krwawych i niesprawiedliwych wyroków.