Ludwik Jerzy Kern - biografia, życiorys

W październiku 2010 roku świat obiegła smutna wiadomość o śmierci uznanego pisarza i satyryka, Ludwika Jerzego Kerna. Był on autorem wszechstronnym, piszącym dla wszystkich pokoleń – dzieci miały w nim twórcę książeczki pt.: „Ferdynand Wspaniały”, młodzież podziwiała jego satyry, starsze pokolenie bawiło się do przebojów Mieczysława Fogga czy Marii Koterbskiej.

Kern publikował pod wieloma pseudonimami. Niektóre były zbliżone do jego prawdziwego imienia i nazwiska, np. Ludwik Jerzy Coeurn, Ludwik Jerzy Życzliwy, inne całkowicie nie do rozszyfrowania: Holekinaz, Eljotka czy Top. Artysta urodził sie w 1920 roku w Łodzi, gdzie spędził dzieciństwo i chodził do szkoły i gdzie zadebiutował mając osiemnaście lat. Był to na łamach „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”. Niestety wkrótce wybuchła II wojna światowa i Kern został wcielony do armii. Po zakończeniu działań zbrojnych artysta przeniósł się do Krakowa, by podjąć studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej.

W tym czasie miał za sobą współpracę z takimi magazynami jak „Szpilki”, „Głos Robotniczy” czy „Przekrój” – z tym ostatnim jednak kontynuował współpracę aż do 2002 roku. Później redakcja pisma przeniosła się do Warszawy, co było nie do zaakceptowania dla pisarza i ze względu to  zrezygnował on z współpracy z „Przekrojem”. Jednak jego wkład w rozwój tygodnika był znaczący. Pisał wiersze oraz recenzje, był redaktorem działu „Rozmaitości”, tworzył reportaże z tak odległych zakątków ziemi jak Japonia oraz Indie, a także przekłady. Owocem współpracy z „Przekrojem” jest także książka pt.: „Moje abecadłowo”, w której Kern opisuje postaci przyjaciół oraz współpracowników, z którymi przyszło mu spotkać się w czasie pracy w owym czasopiśmie.

„Moje abecadłowo” to nie jedyna książka poświęcona pamięci ludzi ważnych dla pisarza. W 2002 roku podziwiać mogliśmy inną, wydaną także w hołdzie dla ludzi zasłużonych dla szeroko pojętej sztuki, mianowicie – „Pogaduszki”. Są to rozmowy pisarza z osobami, które w znaczący sposób przyczyniły się do rozwoju kultury, szczególnie krakowskiej, oraz tej, w jakiś sposób związanej z „Przekrojem”. Znajdują się tam rozmowy, m.in.: z piosenkarką Marią Koterbską, aktorem Tadeuszem Łomnickim, pisarzem i krytykiem Jerzym Waldorffem, ekonomistą i politykiem Jerzym Grohmanem czy tłumaczką Christą Vogel.

Przeglądając twórczość Kerna, możemy obserwować szerokie zainteresowania oraz możliwości literackie i satyryczne. Publikował nie tylko treści przeznaczone dla starszych odbiorców, ale także dla dzieci – jego twórczość można było podziwiać w „Płomyczku”. Zdolność tworzenia interesujących treści dla dzieci zaowocowała takimi hitami dla najmłodszych jak „Ferdynand Wspaniały” – książka opowiadająca o przygodach sympatycznego psa śniącego o swoim ludzkim wcieleniu – czy „Proszę słonia”. Książeczki te stały się tak popularne, że nakręcono na ich podstawie animowane seriale telewizyjne. Przyczyniając się do radości dzieci, Ludwik Jerzy Kern został odznaczony przez nie Orderem Uśmiechu w 1972 roku.

Oprócz Orderu Uśmiechu otrzymał Kern szereg innych nagród. Były to między innymi takie prestiżowe wyróżnienia jak: Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodę im. Andrzeja Waligórskiego, Odznakę Zasłużony Działacz Kultury, Złotą Odznakę „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa” i inne.

Był także tłumaczem – znał język francuski i angielski. Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Jest pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.