Alfred Szklarski „Tomek w krainie kangurów” - charakterystyka Tomka Wilmowskiego

Głównym bohaterem powieści przygodowej „Tomek w krainie kangurów” Alfreda Szklarskiego jest Tomek Wilmowski - uczeń jednego z polskich gimnazjów pod okupacją rosyjską. Tomek chodzi do klasy czwartej. U nauczycieli ma opinię „polskiego buntowszczyka”. Uczy się bardzo dobrze, ale z powodu braku rosyjskiego ducha nie uważany jest za prymusa. Przez kolegów z klasy postrzegany jest jako odważny, sprytny bohater.

Swoją odwagą i sprytem wykazuje się, gdy ratuje z opresji kolegę z ławki - Jurka Tymowskiego. Na ostatnich zajęciach z geografii prowadzonych przez rosyjskiego zausznika Krasawcewa, udaje zagrożonego nie zdaniem Jurka. Odpowiada nawet na podchwytliwe pytania precyzyjnie, z wyobraźnią. Profesor, który nie wziął ze sobą okularów, chcąc, nie chcąc, musi postawić „Jurkowi” dobry stopień. Niestety podstęp wychodzi na jaw, ale i tak Tomkowi udaje się uratować Jurka.

Wilkowski to chłopak, który potrafi się mścić, walczyć o swoje. Ma odwagę pokazać światu, na co go stać, choć wychowywał się pod opieką nie rodziców, a cioci. „Od chwili śmierci matki był właściwie sierotą i nie wiadomo, co by się z nim stało, gdyby wujostwo Karscy nie wzięli go na wychowanie. Matka Tomka umarła w dwa lata po ucieczce swego męża za granicę, który jedynie w ten sposób zdołał uniknąć aresztowania przez carskich żandarmów”. Życie Tomka upływało w miarę spokojnie w domu wymagającej ciotki Janiny.

Po ojcu Tomek odziedziczył wiele zdolności. Miał przede wszystkim pociąg do geografii. Czytywał dzieła nie tylko zagranicznych, ale i polskich podróżników. Wiele czasu spędzał też kiedyś na słuchaniu matki, która opowiadała mu o dziejach Polski. W szkole uczono m ich zakłamanej historii, dlatego nie lubił tego przedmiotu i zwykle zyskiwał z niego złe stopnie.

Życie Tomka zmienia się diametralnie pewnego dnia, którego to poznaje przyjaciela swojego ojca - podróżnika i łowcę Jana Smugę. Ten proponuje mu wyjazd za granicę i spotkanie z niemal zapomnianym rodzicem. Chłopiec wyrusza we wspaniałą przygodę. Tu ujawnia swoją rozległą wiedzę na temat różnych terenów geograficznych. Zadaje wiele pytań, jest ciekawski, ponad wszystko pragnie chłonąć wiedzę o tym, co widzi, a czego jeszcze nie zna. Lubi się uczyć, chce się rozwijać, poszerzać własne horyzonty. Bez rosyjskiego cara „na karku” czuje się wolny. Może powiedzieć to, co myśli - to urodzony patriota.

Chłopak potrafi okazać zainteresowanie drugim człowiekiem, jest oczytany, wykształcony. Umie posługiwać się językiem angielskim, szybko się uczy, łatwo mu się dostosować do nowych warunków życia - podróż w większości spędza na statku „Aligator”. Tomek jest pełen życia, energii. Czas poświęcony wyprawie chce wykorzystać jak najlepiej, ucząc się jak najwięcej.

To chłopak dobroduszny, który łatwo zawiera przyjaźń z rodziną O’Donellów. Jest wesoły, sympatyczny, koleżeński. Nie boi się niebezpieczeństwa, ale w swojej brawurze potrafi znaleźć równowagę i nie wystawia się niepotrzebnie na niebezpieczeństwo. Słucha swojego ojca. Jeżeli ten każe mu pozostać w obozie, robi to bez najmniejszego sprzeciwu. Tomek jest odpowiedzialny, zaradny i pomysłowy.

Szybko uczy się nowych rzeczy i od razu staje się w tym mistrzem, na przykład jeśli chodzi o strzelanie. „Tomek doskonale znosił kołysanie statku. Mimo to nie pozwolono mu przebywać na pokładzie w obawie, aby przewalające się fale nie zmyły go do morza. „Rozpruwał” więc w swej strzelnicy coraz to mniejsze blaszane puszki, trafiając już za każdym razem (…) Tomek strzelał szybko i celnie”.

Nigdy się nie nudzi, zawsze wynajduje sobie jakieś ciekawe zajęcie - nawet na statku. Urozmaicał sobie czas wyglądaniem przez okrągły iluminator kabiny. Oglądał błyski latarni morskiej. Swoją odwagą. Która wieńczy jego przygody wykazuje się, gdy strzela ze sztucera do bengalskiego tygrysa, który ucieka z klatki na statku, zagrażając śmiertelnym niebezpieczeństwem Janowi Smudze i ojcu Tomka. Tomek Wilmowski to postać jak najbardziej pozytywna, godna naśladowania i podziwu. Chciałabym być taka, jak on.