Paulo Coelho „Alchemik” - opracowanie

Powieść Paulo Coelho pt.: „Alchemik” opowiada o niezwykłej podróży młodego pasterza z małego miasteczka w Andaluzji. Santiago, główny bohater powieści, postanawia porzucić drogę kariery kościelnej, jakiej pragnęli dla niego rodzice, by ze swym stadem owiec przemierzać świat i poznawać innych ludzi, którzy mogą stać się dla niego źródłem wiedzy o życiu.

Zwykła włóczęga przemienia się w magiczną przygodę za sprawą powtarzającego się snu, w którym mały chłopiec wskazuje mu skarb ukryty za egipskimi piramidami. Jego przesłanie tłumaczą Santiago stara Cyganka i tajemniczy mędrzec przedstawiający się jako król Salem. Bohater wyrusza więc w stronę afrykańskiej pustyni, jednak zatrzymany przeciwnościami losu pozostaje się na rok w Tangerze, porzucając marzenie o przepowiedzianym skarbie na rzecz pragnienia powrotu do dawnego życia. Proroczy sen starego sprzedawcy kryształów zachęca go jednak do podjęcia na nowo swojej podróży, w trakcie której Santiago poznaje angielskiego uczonego parającego się alchemią, a w pustynnej oazie – spotyka Fatimę, rozpoznając w niej miłość swojego życia. U jego boku pojawia się również prawdziwy Alchemik – posiadacz tajemnej wiedzy przekazywanej w jego rodzinie od wielu pokoleń, który prowadzi młodzieńca przez kolejne przeciwności losu aż do celu jego podróży – piramid. Znalazłszy obiecany skarb, Santiago zdaje sobie sprawę, że prawdziwym sensem jego wędrówki nie były znajdujące się w skrzyni drogocenne kamienie, ale odnalezienie samego siebie.

„Alchemik” jest swego rodzaju powieścią-parabolą na temat sensu ludzkiego życia i powinności spełnienia „własnej legendy” – zrozumienia swojego przeznaczenia i nieugiętego kroczenia w jego stronę. Podróż głównego bohatera, jak z resztą wiele innych elementów konstrukcji fabularnej, ma głęboki wymiar symboliczny, odnosząc się do wędrówki, jaką jest życie każdego człowieka. Spotykane po drodze przeciwności i utrudnienia jawią się jako swego rodzaju „nauczyciele”, uczący nas wytrwałości i determinacji w dążeniu do wyznaczonych sobie celów, którymi według Paulo Coelho powinna być realizacja naszych prawdziwych, nawet najskrytszych, pragnień, bo to one nadają sens ludzkiej egzystencji.

Wielokrotnie powtarzanym w powieści założeniem jest to, iż w wędrówce, jaką podejmuje człowiek u progu dorosłego życia, nie chodzi w gruncie rzeczy o sam cel, ale o sposoby jego osiągania, które same w sobie stanowią dla nas najcenniejszy skarb. Wiara we własne marzenia umacnia człowieka i uodparnia go na wszelkie zło, jakie staje mu na drodze. Odwagi w alchemicznym świecie naszych pragnień powinna dodawać nam świadomość, iż stanowimy jedność z całym wszechświatem, który pomaga śmiałkom w kroczeniu ku „własnej legendzie”, nawet jeśli ów wszechświat przynosi czasem cierpienie i wątpliwości; te bowiem również należą do jego istoty. Alchemia, owa tajemna nauka przeznaczona tylko dla wybrańców, stanowi symbol kompletnej wiedzy człowieka o samym sobie, w tym bowiem tkwi cały sekret umiejętnego dążenia do własnego szczęścia.