Wanda Chotomska „Dzieci Pana Astronoma” - interpretacja utworu

Wanda Chotomska to polska pisarka żyjąca w XX wieku, która napisała wiele książek dla dzieci. W swoich utworach często osiągała zabawne efekty dzięki zabawie słowem oraz wykorzystaniu brzmieniowego podobieństwa wyrazów. Swoim licznym publikacją zawdzięcza sympatię, jaką otaczają ją najmłodsi - ale również trochę starsi - czytelnicy. Wanda Chotomska została uhonorowana Orderem Uśmiechu.

Utwór „Dzieci Pana Astronoma” opublikowała w 1971 roku. Jest to wierszowana, zabawna opowiastka o Panu Astronomie, który w kosmosie dopatrzył się narodzin własnych dzieci. Perypetie Teleskopa i Teleskopki (takie imiona otrzymały bliźnięta) są związane z opowieściami ojca o kosmosie, słońcu, gwiazdach oraz astronomach. Dzieci na wycieczce oraz we własnym domu odkrywają - na własny, nieskomplikowany sposób - podstawy nauki i interpretują wiedzę astronomiczną. Bliźnięta w wolnym czasie bawią się w planety, organizują odsłonięcie pomnika Kopernika (którego imituje Teleskopek), piszą i wysyłają wiersz do słońca. Ponadto pragną na własne oczy zobaczyć zodiakalne Bliźnięta, jednak wyprawa do zoo nie spełnia oczekiwań Teleskopka i Teleskopki. Jednocześnie rodzi się w nich pragnienie wycieczki w kosmos.

Wiersz Wandy Chotomskiej jest bardzo przyjemny w odbiorze. W całym utworze występują rymy parzyste aabb (zazwyczaj żenskie), które dynamizują wiersz. W utworze mamy do czynienia z kilkoma rodzajami komizmu; uśmiech na twarzy czytelnika budzą zarówno nazwy własne: Teleskop, Teleskopka, Pan Astronom, ulica Astronomów, jak i różne śmieszne sytuacje, w których bohaterowie biorą udział, jak np. zabawy dzieci czy wiersz bliźniąt wysłany do słoneczka na baloniku. Ponadto Chotomska wydaje się wyznawać zasadę „uczyć bawiąc”, ponieważ w utworze są zawarte - w sposób bardzo przystępny - liczne informacje. Pojawia się nazwisko najwybitniejszego astronoma - Kopernika, nazwy planet oraz znaków z Zodiaku, podstawowe wiadomości o słońcu.

Wiersz Wandy Chotomskiej jest bardzo dynamiczny. Efekt ten jest osiągnięty przez autorkę nie tylko dzięki zastosowaniu rymów żeńskich (np. zerka - lusterka), ale także częstych wyliczeń: („lubią bawić się w „komórki”, pędzą „z górki na pazurki”, znają „klasy”, „ślepą babkę” […]), wykrzyknień: „jak nam zbrzydły te zabawy!”, pytań retorycznych: „Co Kopernik robił? Wiecie?” Nagromadzenie środków artystycznego wyrazu oraz zestawienie przydatnych w życiu wiadomości w przystępny sposób sprawiają, że warto wrócić do utworów Wandy Chotomskiej - nawet jeżeli mamy więcej niż „naście” lat.