Św. Piotr (Apostoł) - życiorys, patronat, opis

Był synem rybaka Jony z Betsaidy Galilejskiej i nosił imię Szymon. Jego miejscem zamieszkania była miejscowość Kafarnaum. 

Jezus powołał Szymona wraz z jego bratem Andrzejem na swego ucznia. Według ewangelicznej relacji o utworzeniu grona dwunastu apostołów otrzymał od Nauczyciela imię Piotr. Należał on do najbardziej związanych i żyjących najbliżej Chrystusa. Był obecny podczas przemienienia na górze Tabor. Złożył wyznanie, że Jezus jest Mesjaszem i Synem Boga. Kroczył po wodzie ku Jezusowi. Był przy nim w Ogrójcu. Kiedy Chrystus został aresztowany, Piotr bronił go, atakując sługę arcykapłana. 

Po zmartwychwstaniu Jezus ukazał się Piotrowi i przekazał wówczas mu władzę pasterską. Po zesłaniu Ducha Świętego Piotr wygłosił Żydom mowę misyjną, stojąc na czele uczniów i wyznawców Jezusa Chrystusa. Swą duszpasterską działalność prowadził poza murami Jerozolimy. Miejsca, do których dotarł to Samaria, Lidda, Jaffa, Cezarea Nadmorska. Następnie wywędrował do Antiochii, później do Azji Mniejszej, a stamtąd do Rzymu, gdzie założył gminę chrześcijańską, której został pierwszym biskupem. 

W roku 44 n.e., po śmierci Heroda, powrócił do Jerozolimy. Na przełomie lat 48 i 49 przewodniczył Soborowi Jerozolimskiemu, po którym ponownie znalazł się w Rzymie. Podczas prześladowań chrześcijan przez Nerona w latach 64-67 Piotr został aresztowany, a następnie ukrzyżowany głową w dół. 

W Ewangeliach ukazana jest jego szczególna pozycja pośród apostołów Jezusa. Księgi Nowego Testamentu wymieniają go aż 150 razy. Jest autorem dwóch nowotestamentowych listów. Nad jego grobem wzniesiono w roku 320 kościół, którego ostateczna forma to dziś bazylika Watykańska. 

Święty Piotr to pierwszy papież. Jest patronem m.in. diecezji w Rzymie, Lozannie i Rzymie; miast: Awinion, Frankfurt nad Menem, Genewa, Hamburg, Nantes, Ryda, Rzym, Trzebnica, Dzuszniki Zdrój, Biecz; budowniczych mostów, blacharzy, kowali, marynarzy, rybaków, kamieniarzy, zegarmistrzów. Jest wzywany jako orędownik w czasie epilepsji, febry, gorączki, ukąszenia przez węża. W kalendarzu liturgicznym jego dniem jest 29 czerwca.

W ikonografii św. Piotr przedstawiany jest w stroju apostoła, jako bisku albo papież w szatach pontyfikalnych. Od wieku IV ustalił się jego typ ikonograficzny: szerokie rysy twarzy, łysina lub lok nad czołem, a także krótka, gęsta broda. Od wieku XII ukazywany jako siedzący na tronie. Atrybutami pierwszego papieża są dwa klucze symbolizujące klucze Królestwa Bożego, anioł, kajdany, odwrócony krzyż, kogut, łódź, księga, zwój, ryba, sieci, pastorał, tiara w rękach oraz skała. Są one aluzjami do wydarzeń z jego życia.