Stary Testament - Sodoma i Gomora - znaczenie, streszczenie, opis historii biblijnej

O miastach zwanych Sodoma i Gomora dowiadujemy się z drugiej części księgi Rodzaju (19, 1). Do dzisiaj historia o tych miejscach istnieje w ludzkiej świadomości jako przestroga przed czynieniem zła i brakiem moralności.

O Sodomie i Gomorze rozchodziły się po świecie różne plotki. Bóg słyszał, iż źle się tam dzieje, ludzie są grzeszni i rozpustni. Postanowił więc sprawdzić, jak jest w rzeczywistości. Gdyby okazało się, iż w miastach panuje chaos i zło, miały one zniknąć z powierzchni ziemi. O swoich planach Bóg poinformował wiernego sługę Abrahama. Mężczyzna prosił Pana o litość nad ludźmi uczciwymi, którzy zamieszkują tamte miejsca. Bóg obiecał, iż ocali swoich prawdziwych wyznawców.

Pewnego razu do Sodomy i Gomory przybyli dwaj aniołowie. Byli oni wysłannikami Boga, mieli sprawdzić, czy informacje o miastach są prawdziwe i jacy żyją tam ludzie. Tuż przy bramie napotkali oni Lota, który zapraszał ich do siebie, aby odpoczęli i nieco się posilili. Gospodarz przygotował wspaniałą wieczerzę i ugościł przybyłych. Zanim aniołowie udali się na spoczynek, przed domem Lota rozległ się okropny hałas. To mężczyźni z miasta otoczyli dom. Chcieli oni, aby Lot wydał swoich gości. Pragnęli rozboju, krzywdy, rozpusty. Przestraszony gospodarz próbował ochronić aniołów, dlatego nawet postanowił wydać rozbójnikom córki, byleby tylko oszczędzić swoich gości. Ale tłum przed domem napierał coraz bardziej, pragnął rozlewu krwi. Zebrani zaczęli grozić gospodarzowi i rzucili się na niego. Wówczas aniołowie pomogli mężczyźnie, zaryglowali drzwi od chaty, a zbójów na podwórzu porazili ślepotą.

Potwierdziły się plotki o zepsutych moralnie mieszkańcach miasta, zgodnie więc z planami Boga – Sodoma i Gomora miały zniknąć z powierzchni ziemi. Aniołowie nakazali Lotowi zgromadzenie swojej rodziny, ludzi o czystych sercach i dobrych zamiarach. Mieli oni zbiec z miast, aby uniknąć zagłady. Lot postanowił schronić się w miejscu niewiele oddalonym od miast i Bóg pozwolił mu na to. Miasto nazwano Soar. Natomiast na Sodomę i Gomorę spadł deszcz siarki i ognia. Zginęli wszyscy ludzie, rośliny i zwierzęta.

Historia Sodomy i Gomory pokazuje nam ogromne wyniszczenie moralne i degradację ludzkości. Mieszkańcy miast nie wyznawali żadnych zasad, nie odczuwali wyrzutów sumienia, postępowali źle i rozpustnie. Bóg rozgniewał się na taki obrót spraw i postanowił występnych ludzi ukarać, dlatego też miasta przestały istnieć. Opowieść o Sodomie i Gomorze uczy nas, iż Bóg jest władcą wszystkiego i to On decyduje o naszych losach. Jeżeli będziemy postępowali nieuczciwe i niegodnie, kara nas nie ominie. Jak jednak widać, Pan ratuje ludzi dobrych, nie pozwala, aby stała się im jakakolwiek krzywda.