J, 14 - streszczenie, interpretacja i komentarz do fragmentu biblijnego

W tym fragmencie Ewangelii wg św. Jana przedstawiona jest mowa pożegnalna Jezusa, którą wygłosił do swych ukochanych uczniów. Przede wszystkim Nauczyciel nie kazał im się bać, ponieważ jeśli wierzą w Niego i w Jego Ojca, zasłużą na miejsce w niebie, gdzie znajduje się wiele mieszkań dla dusz. Pierwszeństwo Jego śmierci ma na celu przygotowanie im i innym ludziom miejsca u Boga. Wyrzekł, że powinni znać drogę, którą On pójdzie.

Ale Tomasz nie zrozumiał słów Nauczyciela, nie wiedział dokąd On podąża. Na to odpowiedział Mesjasz, że to On jest drogą, prawdą, życiem i tylko przez Niego można odnaleźć i poznać Boga, więc oni poznali Go już. Filip chciał, by Jezus pokazał im Boga Ojca. Jezusa zdziwiło, że po tak długim okresie z Nim spędzonym, nie znają jeszcze oblicza Pana. Bo Jezus jest w Boga, a Bóg w Jezusie. Zapowiedział, że kto w niego wierzy, ten będzie sam dokonywał takich dzieł, jakich dokonywał On sam. 

Wyjawił im też, że to wszystko, co zrobią w Jego imię, zostanie spełnione. Po odejściu Jezusa, jeśli uczniowie prawdziwie Go kochają, ześle On na nich Ducha Prawdy, czyli Pocieszyciela, aby nie czuli się samotni i aby w nich trwał. W dniu Jego śmierci poczują, że On jest w Nich, a oni są w Nim. Powiedział też, żeby się nie bali, bo Jezus odchodzi, ale wróci do nich. Powiedział im o tym, by uwierzyli, że tak się stanie. Świat musi dowiedzieć się o miłości Syna do Ojca i Jego postępowania zgodnie z wolą Ojca.

Jezus w obliczu zbliżającej się męki, śmierci i zmartwychwstania pragnął swym najbliższym uczniom przekazać to, co jest sensem Jego bycia Bogiem-człowiekiem. Wyjawił, że tylko poprzez wiarę w Niego możliwe jest dotarcie do Bożego Królestwa i samego Boga. Nie ma wiary w Boga bez wiary w Jezusa. Uczniowie tym bardziej powinni uwierzyć, ponieważ byli świadkami cudów, jakich dokonywał ich Nauczyciel. Jeśli ich miłość do Jezusa okaże się prawdziwa i pełna, wtedy On zapewni im miejsce w Domu Boga. 

Apostołowie dostali jeszcze jeden dar od Chrystusa, a była nim obietnica zesłania po Jego śmierci Ducha Świętego, by był im pocieszeniem i wypełnił ich dusze prawdą. Obiecał również powtórne przyjście, gdy Jego czas się wypełni, a będzie to oznaczało spotkanie z Ojcem w niebie nie tylko dla Niego, ale przede wszystkim dla całej ludzkości, dla tych, którzy w Niego uwierzyli.