Faszyzm - Totalitaryzm faszystowski - cechy, charakterystyka

Słowo faszyzm używane jest jako określenie radykalnej ideologii totalitarnej. Głównymi jej założeniami było dążenie do stworzenia zorganizowanego elitarnego narodu, głoszenie kultu państwa, wyznawanie potrzeby silnego przywództwa oraz solidaryzmu społecznego. Równocześnie wprowadzano terror państwowy oraz sprzeciwiano się ideom demokracji.

Nazwy „faszyzm” pierwotnie używano jako określenia systemu panującego we Włoszech w okresie międzywojennym. Za powstanie włoskiego faszyzmu odpowiadał Benito Mussolini. Z czasem jednak ideologia ta rozprzestrzeniła się na inne kraje. Faszyzm fascynował Adolfa Hitlera oraz Francisco Franco.

Do powstania faszyzmu przyczynił się sprzeciw niektórych narodów wobec sytuacji, jaka pojawiła się po I wojnie światowej. Przegrani nie potrafili pogodzić się z poniesioną porażką oraz nałożonymi na nich sankcjami.

Najważniejszymi pojęciami odnoszącymi się do faszyzmu są: autorytaryzm, korporacjonizm, imperializm, etatyzm, nacjonalizm. Najistotniejszym z nich jest jednak totalitaryzm. Niemożliwe było odmienne myślenie, walczono bowiem ze wszelkimi innymi ideologiami. Partia rządząca kontrolowała wszystkie aspekty życia społecznego, gospodarczego oraz osobistego obywateli. Władza sprawowana była przez dyktatora. Przywódcy pomagał monopartyjny rząd. Wszystkie znaczące stanowiska państwowe obsadzane były przez zaufane osoby z otoczenia przywódcy.

Gospodarka faszystowska miała model rynkowy. Możliwym było więc prowadzenie gospodarki innej niż państwowa oraz posiadanie własności prywatnej. Istniał jednak silnie rozwinięty interwencjonizm państwowy. Gospodarka miała równocześnie koncentrować się na rynku wewnętrznym.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej zabrania istnienia partii nawiązujących do faszyzmu.