IBRD - Bank Światowy - geneza, historia, członkowie

Bank Światowy (ang. World Bank) powstał na mocy postanowień konferencji w Bretton Woods, która miała miejsce w lipcu 1944 roku. Prócz niego, ustanowione zostały jeszcze 4 inne organizacje. Swoją działalność Bank rozpoczął 25 czerwca 1946 roku. Początkowo Bank Światowy znany był jako Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju (w języku angielskim: International Bank od Reconstruction and Development – w skrócie IBRD).

Głównym celem, dla którego Bank Światowy powstał, było dążenie do odbudowy zdruzgotanych II wojną światową gospodarek krajów Europy oraz Japonii. Inne bardzo ważne zadanie stanowiło dążenie do wspierania rozwoju, głownie ekonomicznego, krajów Azji, Afryki oraz Ameryki Łacińskiej.

Banku Światowemu przewodniczyło dotąd 11 prezesów. Aktualnie stanowisko zajmuje Robert Zoellick, były pełnomocnik rządu Stanów Zjednoczonych do spraw handlu zagranicznego. Poza Prezesem organami Banku Światowego są: Rada Dyrektorów Wykonawczych (pełniąca funkcję organu wykonawczego) oraz Rada Gubernatorów, w skład której wchodzą przedstawiciele państw członkowskich. Polskę reprezentuje Prezes Narodowego Banku Polskiego.

Siedziba Banku Światowego mieści się w Waszyngtonie. Początkowo udziałowcami Banku było 38 krajów. Kapitał udziałowy stanowił 10 miliardów dolarów. Aktualnie w jego skład wchodzi 186 państw członkowskich. Członkami Banku Światowego mogą być jedynie kraje należące równocześnie do Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

Polska przystąpiła ostatecznie do Banku Światowego w 1986 roku. Obowiązki związane ze spłatą kredytu itd. spoczywają na Skarbie Państwa.