Stan wojenny w Polsce - skutki stanu wojennego

Najpoważniejszym, negatywnym skutkiem stanu wojennego była stale pogarszająca się sytuacja gospodarcza w kraju. Władzom nie udało się znormalizować gospodarki, a więc nie miały za co kupić sobie społecznego zaufania. W 1982 r. dochód narodowy znacznie się obniżył, a majątek produkcyjny stawał się coraz mniej wydajny. Wpływ na tak fatalny stan gospodarki miało też zerwanie łączności telefonicznej, które spowodowało niemożność porozumienia między zakładami, a co za tym idzie - przerwy w dostawach surowców, prądu i ogólny bałagan w zarządzanych przez komisarzy wojskowych fabrykach. 

Choć sytuacja rynkowa nieco się następnie poprawiła, to i tak ucierpiała na tym stopa życiowa Polaków. Mimo zahamowania spadku dochodu narodowego i produkcji w roku 1983, doszło do zmniejszenia ilości inwestycji. Zadłużenie kraju wciąż rosło, a opóźnienie technologiczne coraz bardziej dawało się we znaki.

Stan wojenny doprowadził do ostatecznego i całkowitego rozdźwięku pomiędzy władzą komunistyczną i społeczeństwem. Aresztowania i internowania, represje, a na de wszystko brutalne ataki MO czy ZOMO tylko nasilały negatywne emocje. 

Społeczeństwo nie wierzyło już w możliwość stopniowego wprowadzenia reformy systemu politycznego i ekonomicznego. Po zniesieniu stanu wojennego, TKK postulowała kontynuowanie działalności podziemnej i, w miarę możliwości, również jawnej. Władze, nie chcąc okazać słabości, udawały, że stan wojenny udał się i spełnił swoją rolę. Próbowano skompromitować Wałęsę, jednak, kiedy na wieść o przyznaniu mu Pokojowej Nagrody Nobla w 1983 r., władze zaprotestowały do rządu Norwegii, ośmieszyły się na arenie międzynarodowej.

Podczas XIII Plenum KC w październiku 1983 r., ostro zaatakowano Kościół i religię. Wobec przygotowań do wprowadzenia kolejnej podwyżki cen, władze uruchomiły tzw. konsultacje społeczne” (mające oswoić ludzi z tą myślą). Ostatecznie, protesty nie były zbyt burzliwe, a podwyżka okazała się mniejsza niż planowano. Kompromitację władz PRL przypieczętowało porwanie i zamordowanie przez funkcjonariuszy SB księdza Jerzego Popiełuszki 19 października 1984 r., które wstrząsnęło społeczeństwem. Odtąd, władze nie potrafiły już w żaden sposób poprawić stanu gospodarki ani zaproponować konkretnych reform państwowych i powoli traciły kontrolę nad państwem.