Stosunek administracyjnoprawny - definicja, cechy, przykłady

Stosunek administracyjnoprawny to w prawie administracyjnym stosunek prawny podmiotu, który jest normowany przez prawo administracyjne. 

Jednym z podmiotów jest np. organ administracji, który ma kompetencje nadzorcze i drugi podmiot. Taki stosunek administracyjnoprawny powstaje w wyniku pojawienia się relacji prawnej między podmiotami. 

Elementem stosunku administracyjnoprawnego jest przedmiot stosunku administracyjnego, zazwyczaj sfery publicznej, który jest normowany przez organy publiczne na mocy aktów administracyjnych. 

Innym elementem jest uczestnik stosunku administracyjnoprawnego – taki, który wykonuje swoją funkcję. Mogą to być osoby fizyczne i grupy społeczne. 

Element stosunku administracyjnoprawnego są także relacje i stosunki uczestników tego zagadnienia, mamy tutaj do czynienia z nierównością kompetencyjną, jeden organ ma większe uprawnienia od drugiego, lub na odwrót. 

Stosunek administracyjnoprawny może wynikać z kilku powodów: ze stosunków materialnych, stosunków procesowych i egzekucyjnych. Wszystkie są jego rodzajami i występują w administracji publicznej. 

Stosunek administracyjnoprawny ustaje w momencie, kiedy organ administracji publicznej wyda wiążące rozwiązanie, orzeczenie w tej sprawie, które rozstrzyga i kończy cały problem.