Deportacja - definicja, opis, przykłady

Deportacja to termin z zakresu prawa międzynarodowego bądź też (z historycznego punktu widzenia) rodzaj kary, stosowany w różnych celach.

W pierwszym przypadku mamy do czynienia z odesłaniem obywatela innego państwa, który na terytorium kraju przebywa nielegalnie. W takich sytuacjach wszczynane jest indywidualne postępowanie karne, mające na celu wysłuchanie argumentacji imigranta oraz prześledzenie jest sprawy. Od wszelkich decyzji deportacyjnych osoba zainteresowana ma prawo się odwołać, jeśli jednak deportacja zostanie podtrzymana, o jej cofnięcie można się ubiegać dopiero po trzech latach od zapadnięcia prawomocnego wyroku w sprawie. Jeśli jednak uda się uzyskać ugodę w sądzie, może ona przybrać formę: zawieszenia w czasie, zmiany statutu danej osoby bądź przyznania zainteresowanemu azylu politycznego. Możliwe jest również porozumienie, na mocy którego osoba stojąca przed sądem, zdecyduje się na dobrowolne opuszczenie kraju.

Z kolei termin historyczny, to przymusowe przesiedlanie ludności, będące formą represji – w skrajnych przypadkach może przybrać rozmiary czystki etnicznej bądź zsyłki.

Do przykładów deportacji tego typu należą przede wszystkim wszelkie wysiedlenia – jak choćby te, których na Polakach dokonywali Niemcy (Wielkopolska 1939-41, Pomorze 1993-43, Zamojszczyzna 1942-43) oraz Rosjanie (1939-46 – najczęściej na Syberię lub w inne miejsca zsyłki) w czasie II wojny światowej. Można przywołać również deportację francuskojęzycznych Akadian z Nowej Szkocji (1755-59), która miała miejsce w czasie ekspansji kolonialnej w XVIII wieku.