Edyta Stein - biografia, życiorys

Edyta Stein zwana świętą Teresą Benedykta od Krzyża (właściwie Edith Stein) urodziła się 12 października 1891 roku we Wrocławiu, a zmarła 9 sierpnia roku 1942 w Auschwitz-Birkenau. Miała liczne rodzeństwo, jej ojciec był handlarzem drewna. Z pochodzenia była żydówką. Po śmierci ojca, jej matka – Augusta zajęła się utrzymywaniem całego gospodarstwa domowego z dochodów firmy zmarłego męża.

Edith jeszcze jako dziecko upierała się przy tym, że nie wierzy w Boga i jest ateistką, pomimo iż została wychowana w duchu wiary w Boga.

Studiowała we Wrocławiu, a później w Getyndze historię, germanistykę i psychologię. Promotorem jej rozprawy doktorskiej był Edmund Husserl – niemiecki twórca podstaw fenomenologii. W tamtych czasach przyjaźniła się z Romanem Ingardenem – polskim filozofem, również zajmującym się zagadnieniami fenomenologii. Była członkinią Niemieckiej Partii Demokratycznej. W czasie wojny była pielęgniarką w austriackim szpitalu polowym.

Jak sama później wspominała, nie miała czasu na życie osobiste. Opiekowała się śmiertelnie chorymi na tyfus, była asystentką przy zabiegach na sali operacyjnej. W roku 1917 wyruszyła za swoim promotorem do Getyngi, gdzie uzyskała tytuł doktora. Wtedy też przypadkowo odkryła książkę „Życie świętej Teresy z Avili…”: „Sięgnęłam na chybił trafił i wyjęłam książkę sporej objętości. Nosiła tytuł: Życie św. Teresy z Avili spisane przez nią samą. Zaczęłam czytać, zachwyciłam się natychmiast i nie przerwałam lektury aż do jej ukończenia. Gdy zamknęłam książkę, powiedziałam sobie: To jest prawda”.

Po lekturze tejże książki zadecydowała o przyjęciu chrześcijaństwa. W roku 1918 zakończyła współpracę z Husserlem. Chciała dostać się na habilitację, ale miała trudności z powodu bycia kobietą żydówką.

W roku 1922 została ochrzczona i nazwana imieniem Teresa. Jak sama później pisze „Z żydowskich praktyk religijnych zrezygnowałam, kiedy byłam 14-letnią dziewczynką i dopiero po moim powrocie do Boga czułam się Żydówką”. W roku 1933 po raz ostatni widziała się ze swoją rodziną. Niedługo potem wstąpiła do zakonu karmelitów w Kolonii. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, została przeniesiona do Holandii. W roku 1935, w dniu składania dodatkowych ślubów, umarła jej matka, o czym dowiedziała się listownie od siostry.

Będąc już w Holandii napisała swój testament, nie obawiając się śmierci, której zresztą się spodziewała. Kontynuowała swoją pracę naukową. Zajmowała się przede wszystkim tłumaczeniem dzieł świętego Tomasza z Akwinu. W roku 1942 została aresztowana przez gestapo wspólnie ze swoją siostrą Różą i przewieziona do kilku obozów zagłady między innymi do: Amersfort, Westerbork i na koniec do Oświęcimia. 9 sierpnia 1942 roku została najprawdopodobniej zagazowana w Oświęcimiu. 1 maja 1987 roku została kanonizowana przez papieża Jana Pawła II.
       
Napisała wiele dzieł poświęconych filozofii i religii m.in. „Fenomenologia Husserla a filozofia św. Tomasza z Akwinu. Księga pamiątkowa ku czci Husserla (Die Phänomenologie Husserls und die Philosophie des hl. Thomas von Aquin. Jubiläumsausgabe für Husserl)”, „Wiedza Krzyża. Studium o św. Janie od Krzyża (Kreuzeswissenschaft. Studie über Johannes vom Kreuz), dzieło niedokończone z roku 1942”, „Twierdza duchowa (Welt und Person. Beitrag zum christlichen Wahrheitsstreben)”, „Problem 'wczucia się'” – temat pracy doktorskiej.

W dniu jej kanonizacji przez papieża Jana Pawła II została ogłoszona patronką Europy oraz patronką Lublińca. W Lublińcu też znajduje się muzeum św. Edyty Stein, „Muzeum św. Teresy Benedykty od Krzyża Edyty Stein w Lublińcu”.