Opis magicznego przedmiotu

W przytulnym, zaciemnionym pokoju, którego ściany obite są bordowym aksamitem urzęduje wróżka Stella, której najwierniejszym przyjacielem jest kot Artemis, a nieodłącznym atrybutem – zielonkawa, idealnie gładka kula.
   
Nikt nie wie, z czego zrobiony jest ten tajemniczy przedmiot, niektórzy sądzą, że jest to zwykłe szkło, jednak zwykłe szkło nie rozbłyskuje różnokolorowymi iskierkami, kiedy wypowie się słowa w pewnym wymarłym języku. Inni sądzą, że kula to gigantyczna, skamieniała łza antycznej smoczycy, jeszcze inni, że to najczystszy diament, jednak sama Stella utrzymuje, że kula powstała ze skondensowanych ludzkich pragnień, marzeń oraz lęków i dlatego ukazuje, co tak naprawdę dzieje się w duszy człowieka, który przychodzi do niej po radę.

Wróżka powiedziała mi kiedyś w tajemnicy, że kula to tak naprawdę żywe stworzenie, które uratowała przed śmiercią w zamierzchłych czasach. Niespotykana istotka chciała się w jakiś sposób odwdzięczyć swojej wybawicielce, dlatego zgodziła się na spełnienie jej jednego marzenia. Stella od zawsze chciała pomagać ludziom, a że nauki czarnoksięskie nie były jej obce, postanowiła wykorzystać niezwykłe zdolności nieziemskiej istoty i wspomagać ludzi ogarniętych rozpaczą i desperacją.
   
Osoba, która nie potrafi rozwiązać swojego problemu, która zawiodła się na wszystkich metodach rozgryzania orzechów nie do rozgryzienia, udaje się do Stelli, która po wysłuchaniu wszelkich kłopotów, narzekań i bolączek szepcze kilka słów w stronę magicznej kuli, otacza ją swymi delikatnymi dłońmi i zastyga w pozie, która znaczyć może zarówno maksymalne skupienie, jak i odrętwienie.
   
Wtedy przypatruje się kuli, która mieni się kolorami tęczy, jarzy się i opalizuje, aż wreszcie gaśnie na moment, by za chwilę znowu rozbłysnąć tajemniczym blaskiem, który teraz układa się w niejasne jeszcze i niewyraźne figury, postaci i przedmioty. Blask powoli uspokaja się i niczym smugi papierosowego dymu uwięzione w przestronnym akwarium, tak nieznane moce kreują ekspresywne scenki i obrazy, które jednak zaraz znikają. Tylko Stella potrafi je interpretować, dla przeciętnego obserwatora to tylko kilka wstążeczek szarobiałego dymu zamkniętego w morsko połyskującej kuli.
   
Jednak wróżka posiada zdolność odczytywania przyszłości, a z pomocą kuli jest w stanie z dużym prawdopodobieństwem zawyrokować skutki danych czynów. Kula jednak pokazuje hipotetyczne scenariusze sytuacji życiowych i w wymarłym języku zawsze przypomina Stelli, że los każdego człowieka leży tylko i wyłącznie w jego rękach.