Alfred Camus „Dżuma” - opracowanie utworu
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Alfred Camus jest dwudziestowiecznym pisarzem i eseistą żyjącym i tworzącym we Francji. „Dżumę” wydaje w 1947 roku. Należy zauważyć, że dzieło to powstało bezpośrednio po zakończeniu II Wojny Światowej, jego treść i przekaz nawiązują do dramatycznych wydarzeń. Camus obrazuje przerażający świat, niewyobrażalne okrucieństwo, zło i zbrodnie mające miejsce zaledwie kilkanaście miesięcy wcześniej na świecie.
„Dżuma” jest powieścią parabolą - termin ten oznacza, że opisane wydarzenia należy interpretować na dwóch poziomach. Obok znaczenia dosłownego warto odszukać „drugie dno” opisywanych wydarzeń, ich znaczenie przenośne. Camus stara się uzmysłowić czytelnikowi, że dżuma zaraża wszystkich - nikt przed nią się nie uchroni, nikt nie może czuć się bezpiecznie. Na łamach utworu zostaje ukazana problematyka ludzkiej solidarności w obliczu okrucieństwa wojny. Powieść opowiada o działaniu zwykłych ludzi, którzy nie przeciwstawiają się w jakiś niezwykły sposób, jednak nie ulegają powszechnemu znieczuleniu. Na tyle, jak potrafią, buntują się wobec zła. Bohaterowie powieści nie zgadzają się z rzeczywistością, jednak ich działanie nie przypomina zrywu rewolucyjnego. Wprost przeciwnie - jest próbą pomocy jednostce, brakiem zgody na krzywdę człowieka.
Znamienne jest znaczenie tytułu - możemy wskazać kilka interpretacji. Po pierwsze, dżuma może być postrzegana jako okrutna i śmiertelna choroba. Po drugie, jako kataklizm niszczący życie ludzkie i dorobek człowieka. Po trzecie, dżumę możemy utożsamiać z wojną - każda niesie ze sobą ogrom strat. Po czwarte, dżumę możemy potraktować jako metaforę zła istniejącego w człowieku. W takim przypadku zakładamy, że natura człowieka jest zła, więc jego zachowanie prowadzi do krzywdy. Po piąte, dżumę możemy utożsamiać z absurdem. Żadne reguły nie wskazują na to, który człowiek umrze. Camus ukazuje świat, w którym nie ma miejsca dla Boga - albo istnieje Bóg, który nie dba o swoje dzieci, nie troszczy się o sprawiedliwość, a jedynie pozwala działać ślepemu losowi.
Podobne wypracowania do Alfred Camus „Dżuma” - opracowanie utworu
- Władysław Reymont „Chłopi” - Antek Boryna - charaketerystyka
- Motyw wsi - Chłopi w „Chłopach” Reymonta i „Weselu” Wyspiańskiego - porównanie postaw
- Władysław Reymont „Chłopi” - hierarchia społeczna w powieści
- Romantyczna koncepcja natury - opracowanie, przykłady
- Maria Kuncewiczowa „Cudzoziemka” - opracowanie książki
- Eliza Orzeszkowa „Dobra Pani” - opracowanie noweli
- Eliza Orzeszkowa „Dobra Pani” - problematyka noweli
- Eliza Orzeszkowa „Dobra Pani” - bohaterowie. Charakterystyka
- Hugh Lofting „Doktor Dolittle i jego zwierzęta” - opracowanie książki
- Henryk Ibsen „Dzika kaczka” - opracowanie dramatu
- Witold Gombrowicz „Ferdydurke” - opracowanie książki
- Witold Gombrowicz „Ferdydurke” - Józio Kowalski - charakterystyka
- Witold Gombrowicz „Ferdydurke” - charakterystyka szkoły
- Witold Gombrowicz „Ferdydurke” - charakterystyka nauczycieli
- Witold Gombrowicz „Ferdydurke” - Hurleccy - charakterystyka
- Witold Gombrowicz „Ferdydurke” - charakterystyka Zosi
- Witold Gombrowicz „Ferdydurke” - charakterystyka uczniów
- Andrzej Bobkowski - biografia, życiorys
- Harlan Coben - biografia, życiorys
- Maksym Gorki - biografia, życiorys