Juliusz Słowacki „Kordian” - Motyw kobiety w romantyzmie na podstawie „Kordiana” i wiedzy o epoce

Juliusz Słowacki, jeden z najwybitniejszych poetów pokolenia polskich romantyków, tworzył swoje dzieła w czasach modnego wówczas Romantyzmu - epoki uwielbienia kobiet-anielic, wynoszenia na piedestał miłości czysto platonicznej, niemożliwej do spełnienia. Wizerunki kobiet nieosiągalnych mamy sportretowane w dziełach Johana Wolfganga Goethego „Cierpieniach młodego Wertera”, czy „Fauście”, w IV częście „Dziadów” Adama Mickiewicza, czy w „Nie-Boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego. Każdy obraz kobiety jest jednak inny.

Pomimo wszystko, nie można się nie oprzeć wrażeniu, że to właśnie Juliusz Słowacki w owych czasach stworzył najbardziej oryginalne postacie kobiece. W jego dramacie pod tytułem „Kordian” mamy do czynienia z dwoma paniami - Wiolettą oraz Laurą. Obie silnie wpływają na życie głównego bohatera - szczególnie zaś w stopniu negatywnym. Laura to kobieta starsza od Kordiana. Traktuje młodszego przyjaciela jak brata, a jego awanse z lekceważeniem. Nie przywiązuje zbytniej wagi do zalotów zakochanego, a nawet z tego powodu mu dokucza. Kordian nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego wybranka jego serca traktuje go po macoszemu, a jego uczucia nie mają dla niej najmniejszego...