Adam Zagajewski - biografia, życiorys

Przychodzi na świat we Lwowie, jednak szybko, w wyniku przesunięcia granic II RP, jego rodzina przenosi się do Gliwic. Po zakończeniu nauki w tamtejszym liceum ogólnokształcącym, młody Zagajewski rozpoczyna studia w Krakowie. Pasjonuje go filozofia oraz psychologia. W okresie studenckim współpracuje z czasopismami: „Odra” oraz „Student”. Przez jakiś czas, jako młody asystent prowadzi zajęcia z filozofii na uniwersytecie.

Ze względu na charakter jego twórczości, a także czas debiutu zostaje okrzyknięty czołowym przedstawicielem nowego nurtu literackiego zwanego krakowską Nową Falą ( także Pokoleniem ’68).

Dwa pierwsze tomy poetyckie Zagajewskiego, „Komunikat” (1972), „Sklepy mięsne” (1975), są właśnie deklaracją pokoleniowego manifestu mówiącego m.in. o obowiązku mówienia prawdy o otaczającej rzeczywistości i ukazywaniu zakłamania nowomowy.

W 1975 r po podpisaniu „listu pięćdziesięciu dziewięciu” Zagajewski zostaje objęty zakazem druku, jednak jego utwory wydawane są nadal w tzw. drugim obiegu (np. tom „List” z 1978, powieści: „Ciepło, zimno” z 1975, „Słuch absolutny” z 1979 ). W latach 1982-2002 pisarz przebywa w Paryżu. Wiele podróżuje, prowadzi także zajęcia z „craetive writing” na uniwersytecie w Houston. W tym okresie ukazują się nie tylko nowe tomy poetyckie (m.in. „Petit” w 1983, „Jechać do Lwowa i inne wiersze” w 1985, „Dzikie czereśnie” w 1992, „Ziemia ognista” w 1994 , „Późne święta” w 1998, „Trzej aniołowie” w 1998 i in.), ale także powieści („Cienka kreska”, 1983) oraz eseje („Solidarność i samotność” w 1986, „Dwa miasta” w 1991, „W cudzym pięknie” w 1998). W swej twórczości Zagajewski porusza problematykę dwoistości kultury, konieczności dokonywania moralnych wyborów i ponoszenia ich konsekwencji. Obok refleksji filozoficznych równie często pojawiają się wrażenia z podróży po Europie, czy też przemyślenia dotyczące osobistych lektur ( pisarz jest wielkim entuzjastą Nietzschego, Jungera, Schulza i in.).

Pisarz wielokrotnie został nagrodzony licznymi wyróżnieniami i nagrodami. Wśród nich znajdują się: Nagroda im. Kościelskich (1975), Brązowy Krzyż Zasług (1998, wyróżnienie państwowe), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2007 oraz 2009), kilkukrotna nominacja do Nagrody Nike ( w 1999, 2000 i 2006), Nagroda Neustadt (tzw. "Mały Nobel"), przyznana przez University of Oklahoma i redakcję miesięcznika "World Literature Today" (2004), Nagroda Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku za rok 1988, Nagroda Prix de la Liberté, przyznana przez Francuski PEN Club (1987), Szwedzka nagroda im. Tomasa Tranströmera (2001), Nagroda im. Czesława Miłosza, przyznawana przez Ambasadę USA w Polsce (2008) i wiele innych. W 2010 był także typowany do Literackiej Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.

Od 2002 roku mieszka w Krakowie. Współtworzy redakcję „Zeszytów Literackich”. Na Uniwersytecie Jagiellońskim gościnnie prowadzi warsztaty poetyckie w ramach Studium Literacko - Artystycznego. Jego ojcem był znany profesor Tadeusz Zagajewski. Ożeniony z aktorką i tłumaczką Mają Wodecką.