Mark Twain „Pamiętniki Adama i Ewy” - charakterystyka Ewy

Mark Twain ustylizował swoją powieść „Pamiętniki Adama i Ewy” na dziennik Pierwszych Ludzi ze względu na intencję dokonania charakterystyki ogółu kobiet i mężczyzn, toteż opis głównych bohaterów nie przynosi analizy złożonego portretu psychologicznego jednostki, lecz stanowi próbę zreasumowania określonych uwarunkowań uniwersalnych, jakie determinują związek i wzajemne zależności pomiędzy przedstawicielami obu płci.

Ewa zostaje więc scharakteryzowana głównie jako postać stanowiąca przeciwwagę dla małomównego, bardzo racjonalnie myślącego Adama o pragmatycznym stosunku do życia. Tę różnicę uwidaczniają już pierwsze wpisy kobiety dokonane zaraz po jej stworzeniu: długie, wylewne, analizujące odkrywany świat w najmniejszych szczegółach, z uwzględnieniem własnych wrażeń i opinii. W stosunku do „Pamiętnika Adama” jej zapiski cechują się o wiele bardziej poetyckim językiem i ciekawszymi sposobami odbioru rzeczywistości, w której Ewa odnajduje o wiele głębsze znaczenie, niż analizujący je naukowymi metodami Adam. Obok otaczającej ją fauny i flory kobieta dostrzega również zjawiska wymykające się rzeczowej systematyzacji, jak choćby „wykradany” co pewien czas księżyc i gwiazdy,...