Vincent van Gogh „Słoneczniki” - opis obrazu, interpretacja

„Słoneczniki” to jeden z najsłynniejszych obrazów holenderskiego mistrza malarstwa, powstały w 1888 roku. Vincent van Gogh przebywał wówczas w Arles na południu Francji. Malarz był zafascynowany południowym krajobrazem, w liście do brata Theo pisał: „We wszystkim widać barwy starego złota, brązu, miedzi, a do tego zielonkawy lazur rozgrzanego do białości nieba”. We wszystkich obrazach okresu arlezjańskiego można odnaleźć fascynujący artystę żółty kolor.

„Słoneczniki” powstały w technice olej na płótnie. Na obrazie widzimy dwanaście słoneczników w dużym wazonie. Niezwykłe jest przede wszystkim odwzorowanie naturalności kwiatów, co uzyskał van Gogh dzięki zastosowaniu  impastowej faktury. Udało mu się również uzyskać unikalny, świetlisty kolor płatków, w którym przewagę zyskują żółcienie, wzmocnione jeszcze bladoniebieskim tłem.

Kwiaty odmalowane przez van Gogha mają swój niepowtarzalny charakter – wyraźnie widać, że artysta pragnie przedstawić esencję, istotę malowanego obiektu. Jednocześnie z obrazu można odczytać stan emocjonalny i odczucia samego artysty. Wskazuje na to przede wszystkim różnorodność i chaos faktury tła, która składa się z wyraźnych, urywanych pociągnięć pędzlem lub różnobarwnych plam. Uważny widz patrzący na słoneczniki van Gogha, poczuje promieniujące z nich ciepło. Obraz jest kolejnym dowodem na fascynację malarza słońcem, van Gogh był przekonany, że wszystkie barwy natury są zależne od jego natężenia.

Współcześnie obraz można podziwiać w monachijskim muzeum Nowa Pinakoteka. Dzieło prezentowane jest jako część większej kolekcji obrazów van Gogha przedstawiających motyw słoneczników. Cykl obrazów ze słonecznikami van Gogh malował z myślą o swoim przyjacielu – malarzu Paulu Gauguinie, który miał odwiedzić go w Arles i wspólnie z nim malować. Van Gogh w podzięce dla przyjaciela chciał ozdobić jego pokój obrazami z motywem kwiatów. Swój proces twórczy szczegółowo opisywał w listach do brata Theo. Fragmenty poświęcone „Słonecznikom” wskazują, jak wiele serca i uwagi malarz wkładał w stworzenie tej serii obrazów.

Van Gogh pisał: „Pracuję każdego ranka od wschodu słońca. Kwiaty bowiem szybko więdną, a całość powinna być namalowana jednym ciągiem (...) Teraz jestem przy czwartych słonecznikach. Jest to wiązanka z czternastu kwiatów na żółtym tle, podobna do martwej natury z pigwami i cytrynami, którą kiedyś malowałem. Ponieważ obraz ten jest jednak znacznie większy, sprawia osobliwe wrażenie i wydaje mi się, że tym razem został namalowany z większą prostotą (...)”.