Opis Ani z Zielonego Wzgórza. „Ania z Zielonego Wzgórza” Lucy Maud Montgomery

Ania Shirley to tytułowa bohaterka książki kanadyjskiej pisarki Lucy Maud Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza”. Pierwsza część powieściowego cyklu opowiada o losach dziewczynki między jedenastym a szesnastym rokiem życia. Ania jest sierotą. Kiedy była niemowlęciem, straciła rodziców, którzy zmarli z powodu ciężkiej choroby. Przez lata mieszka u przybranych rodzin, pracuje opiekując się ich dziećmi i nie chodzi do szkoły. Akcja książki zaczyna się, gdy Ania zostaje przygarnięta przez Marylę i Mateusza Cuthbertów, właścicieli domu zwanego Zielone Wzgórze.

Cuthbertowie chcą adoptować chłopca, ale przez pomyłkę przysłana zostaje dziewczynka. Mateusz odbiera Anię ze stacji kolejowej. Ania jest chuda jak patyk, wysoka i bardzo blada. Ma piegowatą buzię, duże, zielone oczy i ładne usta. Generalnie dziewczynka jest zabiedzona, świadczy o tym także jej strój. Na szczęście dla Ani oraz Cuthbertów, Mateusz zabiera dziewczynkę ze sobą, mimo wspomnianej pomyłki - spodziewali się przecież przybycia chłopca. Ania okazuje się dziewczynką bardzo miłą, ale niezwykle gadatliwą. W drodze na Zielone Wzgórze zarzuca Mateusza potokiem słów.

Jak to bywa z osobami, którym nie wiodło się w życiu, Ania uciekła w marzenia, stworzyła sobie cały własny świat, by nie myśleć o swoim ciężkim losie. Dziewczynka ma wielką fantazję, wymyśla imiona dla zwierząt i kwiatów, opowiadając o tym wszystkim dookoła. Mimo tego, co przeszła, jest bardzo optymistycznie nastawiona do życia, cieszy się każdą chwilą, nie jest ponura ani smutna. Gdyby ją zapytać, Ania pewnie powiedziałaby, że świat jest zbyt piękny, by marnować czas na smutki.

Dziewczynka jest niezwykle uparta i ma własne zdanie. Wymyśliła sobie, że jej największą wadą są rude włosy i piegi. Kiedy Gilbert, jej szkolny kolega, nazywa ją marchewką, Ania obraża się na niego i nie odzywa aż przez cztery lata. Dziewczynka nie pozwala z siebie kpić, gdy ktoś wyśmiewa się z jej wyglądu, naraża się na wybuch gniewu Ani. Jednocześnie bohaterka ma niezwykle dobre serce, umie odpłacić wdzięcznością Cuthbertom za to, że pomogli jej, przygarnęli i stworzyli prawdziwy dom. Dorastając, to ona przejmuje opiekę nad farmą i domownikami a po śmierci Mateusza rezygnuje z wyjazdu na studia, by pomóc Maryli.

Wcześniej wykorzystuje szansę, jaką stworzył jej los – bardzo pilnie uczy się w szkole. Ania nie ma tam łatwego życia, jest przybłędą, przybyszem znikąd, musi przekonać do siebie nowe koleżanki i kolegów, co nie jest łatwe, zważywszy na uparty charakter i nieustępliwość Ani. Dorastając, dziewczynka staje się coraz piękniejsza, a to co uważała kiedyś za swoją główną wadę – rude włosy i piegi, dodają jej niebywałego uroku. Dzięki  ciężkiej pracy i pilności, Ania zdobywa stypendium za najlepszą pracę z języka angielskiego. Kiedy kończy szkołę, w niczym nie przypomina już zabiedzonej dziewczynki, jaką była, przybywając do Cuthbertów.  Spośród koleżanek wyróżnia się urodą i wiedzą.