Władysław Podkowiński „Szał uniesień” - opis i analiza obrazu

Władysław Podkowiński - twórca obrazu pt.: „Szał uniesień” - bardzo szybko stał się postacią legendarną, polskim artystą przeklętym. Jego bezkompromisowa postawa (chociażby pocięcie omawianego obrazu tuż przed zamknięciem wystawy w „Zachęcie”) zapewniła mu liczne grono wielbicieli, ale bardzo utrudniła funkcjonowanie w społeczeństwie. Podkowiński zmarł bardzo młodo - w wieku 29 lat (1895) - co było wynikiem trudnej sytuacji materialnej i zapalenia płuc.

„Szał uniesień” został ochrzczony przez krytyków pierwszym dziełem polskiego symbolizmu. Dzieło przedstawia nagą rudowłosą kobietę, która przywarła do oszalałego, stającego dęba konia. Jej włosy splatają się z czarną grzywą zwierzęcia, co dodaje obrazowi dynamizmu. Kolorystyka obrazu jest wąska i ogranicza się do czerni i brązów skontrastowanych z bielą ciała kobiety i płomienną barwą jej fryzury. Rozwarstwienie dzieła na sferę jasną (lewa strona) i ciemną (prawa) podkreśla jego dynamiczny, wręcz gwałtowny charakter.

Tytuł jest bardzo adekwatny do tego, co dane jest nam zobaczyć na płótnie. Koń jest umięśniony, jego oczy są wybałuszone, a z pyska toczy się piana. Kobieta wszystkimi siłami próbuje utrzymać się na wierzchowcu, przywiera do...