Witkacy „Matka” - opracowanie dramatu

Dramat Witkacego „Matka” podejmuje temat relacji pomiędzy matką a synem. Nie są to jednak relacje zdrowe, lecz zniekształcone jakby w krzywym zwierciadle (element niezwykle charakterystyczny i typowy w twórczości Witkacego).

Bardzo ważnym elementem „Matki” jest motyw wampiryzmu. Pojęcie to zostało tutaj użyte dla określenia relacji syna wobec matki. Leon jest niesamodzielnym maminsynkiem (matka utrzymuje go, ponieważ syn zajmuje się filozofią i nie dba o rzeczywistość materialną), który bezustannie szuka w matce wsparcia, jednocześnie rujnując jej majątek i zdrowie (Leon dostarcza matce środki odurzające). Również wobec narzeczonej - Zosi - ujawnia Leon swoje wampiryczne skłonności. Zofia wchodzi w związek z mężczyzną z chęci poświęcenia się jakiejś ideologii. Nie do końca ją co prawda rozumie, ale zupełnie jej to nie przeszkadza. Ofiarowuje Leonowi swoje ciało, jest gotowa do prostytucji, co rzeczywiście staje się później jej zajęciem.

Postać Leona to przykład zblazowanego artysty, który nie wierzy już w nic. Według jego światopoglądu sztuka umarła, nie czyni jednak nic, by zmienić ten stan rzeczy. Jego filozofia ma pewien sens, lecz pozbawiona jest jakiejkolwiek chęci rozwiązywania istniejących problemów. Życie Leona ogranicza się do „wysysania” matki, później narzeczonej; jego światopogląd zakłada upadek wszelakich wartości. Postać ta ma wydźwięk niezwykle katastroficzny. Leon nie wierzy w piękno, nie wierzy w sztukę, w miłość, w religię. Żadne wysokie uczucia nie mają w jego świecie racji bytu. Świat w jego oczach jest najzupełniej odhumanizowany, traci wszelką wartość i staje się jałowy.
 
Leon jest filozofem, który najwyższą cenę płaci za to, że poznał prawdę i dotarł do jej istoty. Nękają go wyrzuty sumienia z powodu przyspieszenia śmierci Matki. Wreszcie zostaje zepchnięty w przepaść przez Robotników, symbolizujących nadejście nowej ery w dziejach świata - ery cywilizacji zmechanizowanej, w której nie ma miejsca na sentymenty i niepotrzebne emocje.