Agatha Christie - biografia, życiorys

Agatha Christie na świat przyszła 15 września 1890 roku, w Anglii. Jej rodzicami byli Clara i Frederick Miller. Miała jeszcze dwoje rodzeństwa. Pisarka nigdy nie chodziła do szkoły. Uczyła się w domu z guwernantkami. Była dzieckiem dość nieśmiałym. Wyrażała swoje uczucia poprzez muzykę. Później odkryła, że literatura daje jej więcej możliwości. Pełne nazwisko autorki kryminałów brzmi: Agatha Mary Clarissa Miller Christie. Tworzyła również pod pseudonimem Mary Westmacott.

Pierwszym mężem pisarki był Archibald Christie. Był on lotnikiem, pilotował myśliwce. W związek małżeński wstąpili w roku 1914. Pisarka miała wtedy dwadzieścia cztery lata. Małżeństwo rozpadło się. Przyczyną rozwodu był romans Archibalda. Twierdził on, że zakochał się w innej kobiecie i zażądał rozwodu. Para rozstała się w roku 1926. Agatha miała również córkę – Rosalind, która urodziła się w roku 1919. Po rozwodzie, podłamana dodatkowo śmiercią matki, pisarka zniknęła. Przez jedenaście dni nie dawała znaków życia. Jest kilka hipotez na temat jej nieobecności. Pierwsza z nich mówi, iż pisarka miała skłonności do popadania w depresję. Przygnieciona problemami z mężem i śmiercią bliskiej jej osoby, przeżyła załamanie nerwowe. Inni twierdzą, że chciała, aby Archibald został oskarżony o jej zabicie. Trzecia teza mówi, iż był to chwyt marketingowy. Sama autorka nigdy nie poruszała tematu swojego zniknięcia ani nie wyjawiła jego przyczyny. Wszystko, co na ten temat wiadomo, to jedynie przypuszczenia.

Drugie małżeństwo Agathy, zawarte w roku 1930, było szczęśliwe. Wybrankiem był archeolog, Max Mallowan. Pisarka podróżowała z nim po Bliskim Wschodzie. Przebywała, wraz z mężem w Mezopotamii. Podróże bardzo ją inspirowały. Wykorzystywała nowe doświadczenia w pracy literackiej.

Podczas I wojny światowej Christie pomagała w szpitalu polowym. Właśnie wtedy narodził się pomysł napisania powieści kryminalnej. Zrealizowała go pięć lat później, w roku 1920. Ogółem ukazało się ponad pięćdziesiąt pozycji jej autorstwa. Kryminały zawsze miały podobną budowę. Akcja toczyła się w zamkniętym pokoju, bohaterami byli zamożni ludzie. Pisarka dawała czytelnikowi tyle wskazówek, aby ten sam mógł rozwiązać sprawę i zakończyć własne śledztwo.

Jednymi z najbardziej znanych bohaterów (na świecie) jej powieści są detektyw Herkules Poirot (z pochodzenia Belg) oraz panna Marple (jej pierwowzorem była prawdopodobnie babka pisarki). Występują oni w trzydziestu powieściach. Dwie ostatnie, wedle życzenia autorki, wydane zostały po jej śmierci, kończą cykl przygód eleganckiego Belga i starszej pani. Mężczyzna umiera, a staruszka wraca do domu. Inne powieści Christie to np.: „Tajemnicza historia w Styles”, „Wielka czwórka”, „Morderstwo w Orient Expressie”, „Morderstwo w Mezopotamii”, „Kurtyna” (1975), „Uśpione morderstwo” (1976). Niektóre ze zbiorów opowiadań, które pisarka wydała, to: „Poirot prowadzi śledztwo”, „Morderstwo w zaułku”, „Pułapka na myszy”, „Wczesne sprawy Poirota”.

W roku 1920 autorka „Śmierci na Nilu” wstąpiła do Klubu Detektywów. Po napisaniu jednej powieści została z niego usunięta, gdyż sprzeciwiała się zasadom, które zostały ustalone odnośnie tworzenia i kompozycji utworu. Powieść, którą Christie napisała wraz z G.K. Chestertonem, Dorothy L’ Sayers i in. pisarzami kryminałów, nosiła tytuł „The Floating Admiral”.

Pisarka wszech czasów zmarła 12 stycznia 1976 roku w Wallingford. Jej utwory biją rekordy sprzedaży na całym świecie. Pomimo upływu czasu, jej sława nie słabnie, a być może przeciwnie. Powieści Christie stały się inspiracją dla wielu innych artystów. W oparciu o nie powstawały słuchowiska, filmy fabularne, a nawet seriale telewizyjne opowiadające historię Poirot i Marple.