Jak przyjaźń wpłynęła na zachowanie bohaterów powieści „Tajemniczy ogród” Frances Hodgson Burnett

Powieść F.H. Burnetta pod tytułem „Tajemniczy ogród” w efektowny sposób pokazuje, jak rodzące się więzi przyjaźni mogą wpłynąć na zachowanie się różnych ludzi. W tym przypadku chodzi o głównych bohaterów książki: Mary, Dicka i Colina. Przyjaźń to osłoda w trudnych chwilach, promień słońca w pochmurny dzień o tym właśnie przekonuje się cała trójka.

Mary to samolubne dziecko, które mieszka w Indiach. Tam w wyniku zarazy traci rodziców – zostaje wysłana do posiadłości swojego wujka – pana Cravena. Mary od dziecka była rozpieszczana przez służbę, która miała za zadanie trzymanie dziecka z daleka od rodziców. Dziewczynce pozwalano na wszystko, nic nie musiała robić. W wieku dziewięciu lat nie potrafiła nawet zawiązać sznurowadeł, czy ubrać się samodzielnie. Dla otoczenia była opryskliwa, nieprzyjemna. Nikt jej nie lubił.

Z kolei Colin Craven, syn w właściciela posiadłości to od dziecka rozhisteryzowany hipochondryk. Boi się że na plecach wyrośnie mu garb i jest tym tak spanikowany, że nie daje żyć ludziom z jego otoczenia. Wszyscy, a szczególnie służba musi bez szemrania wykonywać jego rozkazy, aby przypadkiem nie wprowadzić panicza w zły nastrój, bo grozi to szalonym atakiem nerwowym. Opryskliwy stosunek Mary do otoczenia wynika z braku wychowania, a Colina z życia w obawie przed kalectwem.

Gdy obaj bohaterowie poznają się przypadkowo pewnej nocy w pokoju Colina, następuje diametralny zwrot akcji w ich życiu. Mary swoim stanowczym zachowaniem i brawurą zmienia zachowanie rozkapryszonego dziecka. Natomiast Colin budzi w Mary uczucie troski. Nieświadomie pomagają sobie nawzajem.

Z każdym dniem ich przyjaźń staje się coraz silniejsza. Jej solidnym fundamentem będzie tajemnica o zamkniętym od dziesięciu lat ogrodzie. Ta tajemnica spaja przyjaźń, zmienia oboje. Colin przestaje już być taki zamknięty w sobie, przestaje również mówić o śmierci. Wyrażą chęć życia. Dotąd skazany sam przez siebie na samotność teraz odzyskuje to, co zabrał sobie własnymi histeriami. Pomoc dziewczynki jest bezcenna. Mary niezwykle pozytywnie wpływa na bohatera. Dzięki za wszystko niej i ich wspólnej tajemnicy o ogrodzie chłopak staje na nogi, nabiera apetytu, wreszcie czuje się szczęśliwy. W końcu nawet godzi sicze swoim ojcem.

Mary natomiast pozbawiona życia rodzinnego przestaje być taka samowolna. Zaczyna rozumieć że trzeba żyć według kilku ważnych zasad. Przypatrując się Colinowi, zauważa między nimi duże podobieństwo, to z pewnością ich do siebie zbliża. Oboje nie byli wychowywani przez rodziców, od dziecka chorowali, byli zaniedbani. Teraz to wszystko ich łączy.

Przyjaźń zmienia także Dicka. Samotny brat służącej o imieniu Marta całe dnie dotychczas spędzał na wrzosowisku. Za jedynych przyjaciół uważał zwierzęta, z którymi umiał się porozumieć. Z Colinem i Mary zaczynają łączyć go więzi przyjaźni, gdy poznaje od Mary sekret o tajemniczym ogrodzie. Wspólna pasja do ożywiania umarłego zakątka sprawia, że bohaterowie zbliżają się do siebie. Większość czasu spędzają razem, lubią swoje towarzystwo. Każdego dnia, jeden od drugiego, uczą się od siebie czegoś nowego.

Najważniejszą sztuką, jaką opanowali niemal nieświadomie to sztuka przyjaźni. Opiekują się sobą nawzajem, nie mając już czasu na przykre myśli, czy też złe zachowanie. Losy trójki bohaterów od samego początku przecinały się w miejscu zwanym tajemniczym ogrodem. Ten właśnie zapomniany, zaczarowany zakątek stał się pierwszym świadkiem narodzin prawdziwej przyjaźni.