Joseph Conrad - biografia, życiorys

Józef Teodor Konrad Korzeniowski urodził się 3 grudnia 1857 w Berdyczowie. Jego młodość przypadła na czasy pełne historycznych zawirowań. Kiedy chłopak miał niespełna cztery lata, jego rodzice zmuszeni byli go opuścić. W roku 1861 zesłano ich w głąb Rosji. Powodem była działalność konspiracyjna, którą prowadzili. Józefem zajęła się najbliższa rodzina. Matka zmarła w kwietniu tegoż roku na gruźlicę. Ojciec, Apollo, powrócił do syna dopiero w roku 1867. Został zwolniony z zesłania, gdyż zapadł na poważną chorobę. Kiedy tylko spotkał się z synem, od razu podjął leczenie. Zamieszkali razem w Krakowie w lutym 1869 roku. Chłopak chodził tu do gimnazjum Nowodworskiego.

Korzeniowski niedługo cieszył się życiem z ojcem i szkołą. Dnia 23 maja 1869 roku Apollo Korzeniowski zmarł osieracając syna. Jego pogrzeb przeistoczył się w patriotyczną manifestację. Pisarz miał jeszcze dalszą rodzinę, ale musiał nauczyć się radzić sobie samodzielnie w życiu. W Krakowie mieszkał wraz ze swoją babką. W roku 1874, dnia 15 grudnia, Konrad udał się do Marsylii. Było to miasto, z którego pierwszy raz wypłynął jako marynarz. Niestety wrócił w bardzo złym stanie psychicznym. Miał wiele długów, wplątał się w niejasne i nielegalne interesy. Wszystko to powodowało, że chciał się zabić.

Po pierwszych niepowodzeniach na morzu Joseph próbował dalej. W 1878 roku pływał w angielskiej marynarce handlowej. Wiele lat pracował dla Anglików. Zaowocowało to, w roku 1886, stopniem kapitana oraz przyznaniem obywatelstwa. Dwa lata później dowodził statkiem „Otago”. Dzięki zajęciu, jakim się trudnił, miał możliwość zwiedzenia wielu ciekawych miejsc, np. Dalekiego Wschodu, Ameryki Środkowej czy Australii i Oceanii, a w roku 1890 pływał po rzece Kongo. W roku 1894 zrezygnował z żeglugi i zamieszkał pod Londynem. Wyjeżdżając z Polski, Joseph Konrad zapewne nie miał pojęcia, że jego życie potoczy się tak, że już nigdy do niej nie powróci. Pod koniec życia nawet nosił się z zamiarem przyjazdu do ojczyzny, ale zbyt wiele spraw trzymało go w Wielkiej Brytanii. Był w kraju, lecz tylko przejazdem, w drodze na Wschód.

Dnia 29 kwietnia 1895 roku opublikowano pierwszą powieść Josepha Conrada (pseudonim powstał z połączenia imienia Józef i Konrad). Utwór nosił tytuł „Szaleństwo Almayera”. Prawie dwadzieścia lat później ukazała się kolejna jego powieść zatytułowana „Gra losu”.

24 marca 1896 roku Conrad poślubił Jessie George. Dwa lata później, 18 stycznia, na świat przyszedł ich syn. Osiem lat później pisarz przeżył narodziny swojego drugiego syna – Johna. Autor „Jądra ciemności” zwiedził najwspanialsze zakątki świata. Widział zarówno te, które były wysoko rozwinięte i uprzemysłowione, jak i miejsca, gdzie natura była nadal dziewicza. Obcował z rdzennie miejscową ludnością, a także osadnikami zagarniającymi dla siebie coraz więcej „nie swojego” świata. W utworach Conrada widać silny rys biograficzny. Czytając je wiadomo, że autor widział, a nawet doświadczył tego, co opisuje. Właśnie to jest cechą charakterystyczną jego literatury. Potrafił ubrać obraz w słowa w taki sposób, aby inni zobaczyli go takim, jakim on miał szczęście go widzieć.

Joseph Conrad zmarł 3 sierpnia 1924 roku w Bishopsbourne. Przyczyną zgonu był atak serca.