Juliusz Słowacki „Kordian” - spisek koronacyjny. Interpretacja i opracowanie fragmentu dramatu

Scena IV Aktu III przedstawia kulisy powstania spisku koronacyjnego mającego na celu zabicie panującego cara Rosji. Cała rzecz dzieje się w lochach kościoła św. Jana w Warszawie. Obowiązuje pełna konspiracja. Aby dostać się do środka, trzeba podać hasło, którym jest nazwisko „Winkelried”. Chodzi tutaj o postać Arnolda Winkelrieda – średniowiecznego szwajcarskiego rycerza, który ryzykując życie, umożliwił swojemu wojsku wygranie bitwy. Jest synonimem bezinteresownego poświęcenia się dla ojczyzny. Takie idea przyświeca także spiskującym. Warto podkreślić, że zamach jest wydarzeniem historycznym, miał on miejsce naprawdę, kiedy to w roku 1829 car Mikołaj koronował się na króla Polski.
     
Za zamach odpowiedzialni mieli być polscy dostojnicy. W spisek zamieszany był także Julian Ursyn Niemcewicz, w „Kordianie” ukryty pod postacią Prezesa. Ten nawołuje do wstrzymania się z tak ostatecznymi środkami, jakimi byłoby zabicie cara. Prezes jest tu doświadczonym starcem, który kieruje się rozumem i jest przeciwstawiony młodzieńczemu „czuciu” i chęci zmiany na lepsze. Nakazuje wierzyć w Boga, a nie działać: „Ludzie, stoję przed wami z osiwiałą głową/ I powiadam: czekajcie! Moje...