Modernistyczny wyraz cyklu sonetów - Jan Kasprowicz „Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach” - impresjonizm, symbolizm

Cykl czterech sonetów pt.: „Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach” zapowiada kolejny, po zachwycie naturalizmem i realizmem, etap w twórczości Kasprowicza – okres pełen buntu, poszukiwań, nowatorskich rozwiązań – etap fascynacji modernizmem europejskim. Poeta czerpie pełnymi garściami z nowatorskich odkryć symbolistów, ekspresjonistów, katastrofistów oraz impresjonistów. Echa tych „izmów” będą obecne aż do kolejnego przełomu w jego twórczości –  zachwytu franciszkanizmem.

Sonety z 1898 r. stanowią jedną z najlepszych w naszej literaturze realizacji poetyki impresjonizmu i symbolizmu. Tytułowe Ciemne Smreczyny to dolina w Tatrach Słowackich. Wiersze ukazują górski pejzaż uchwycony w różnych impresjach (wrażeniach). Poeta stara się na każdym kroku oddziaływać na nasze zmysły, stosuje synestezje, onomatopeje, personifikacje, złożone epitety. Mamy nieodparte wrażenie, że znajdujemy się w tatrzańskim zaciszu, widzimy błękitne niebo spowite złotymi promieniami słońca, spokojnie stojące „pawiookie” stawy czy gęste trawy. Naszą uwagę przykuwa jednak „pąsowy” krzak dzikiej róży, który tuli się do zimnej skały, jak gdyby...