Jan Kochanowski „Pieśń XXIV”, „Do losu” Juliana Tuwima - motywy horacjańskie w utworach

„Pieśń XXIV” Jana Kochanowskiego oraz „Do losu” Juliana Tuwima to utwory, które dzielą całe wieki, odwołują się jednak do motywu, wyrażonego w twórczości starożytnego rzymskiego poety, Horacego. Ten najznakomitszy autor świata starożytnego był świadomy znaczenia swojej sztuki, w utworze „Wybudowałem pomnik” stwierdził, że dzięki swojemu talentowi i utworom nie zostanie zapomniany. Jak każdy człowiek, także Horacy miał świadomość przemijania życia ludzkiego.

Pocieszeniem dla niego był fakt, że teksty, jakie pozostawił po sobie, czytane będą jeszcze długo po jego śmierci. Stąd słynne stwierdzenie „Non omnis moriar” - nie wszystek umrę. Horacy stwierdza, że sztuce nie zaszkodzi upływ czasu ani niszczycielskie żywioły.

Podobną wizję prezentuje Jan Kochanowski. Polski twórca renesansowy także ma poczucie przynależności do grupy wybranych, dzięki talentowi, jaki otrzymał od Boga, będzie pamiętany na wieki.

„Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony./ Polecę precz, poeta, ze dwojej złożony
Natury: ani ja już przebywać na ziemi/ Więcej będę”.

Kochanowski zaznacza dwoistą naturę poetów – podobnie jak innych twórców. To zwykli ludzie, a jednocześnie...