Roman Bratny - biografia, życiorys

Prawdziwe nazwisko: Roman Mularczyk, ur. 5.08.1921 r. w Krakowie. Polski prozaik, poeta, publicysta, scenarzysta filmowy. Był oficerem Armii Krajowej, uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Podczas okupacji współpracował z „Kuźnią” w latach 1943-1944, a następnie jako publicysta z tajnym pismem literackim „Dźwigary” (1944), którego był współtwórcą. To w czasie wojny, działając w ruchach konspiracyjnych, zaczął swoje utwory podpisywać pseudonimem.

Po zakończeniu wojny studiował w Akademii Nauk Politycznych. W latach 1946-1947 współpracował jako redaktor z pismami: „Pokolenie” (wydawanym przez młodzież akowską i zamkniętym przez władze), „Nowa Kultura” oraz „Kultura”, a po ukończeniu studiów również m.in. z tygodnikami społeczno-politycznymi „Nurt” czy „Odrodzenie”. Pracował jako kierownik literacki zespołów filmowych, a w latach 1974-1982 także Teatru Powszechnego.

Był przedstawicielem tzw. pokolenia Kolumbów, czyli twórców urodzonych tuż po I wojnie światowej, których czas dojrzewania i początków twórczości przypadał na lata II wojny światowej. W utworach Kolumbów bardzo widoczny jest wpływ przeżyć wojennych – to wojna kształtowała ich świadomość i tożsamość, również jako twórców. Sama nazwa tego pokolenia pochodzi od książki Bratnego: „Kolumbowie. Rocznik 20”. Do pokolenia Kolumbów zalicza się m.in. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Mirona Białoszewskiego, Tadeusza Borowskiego czy Zbigniewa Herberta. Twórczość tych poetów i pisarzy była przesiąknięta katastrofizmem. Sam Roman Bratny tematykę związaną z przeżyciami swojego pokolenia rozwijał również w powstałych dużo później utworach, m.in. „Szczęśliwi torturowani”, „Śniegi płyną”, „Życie raz jeszcze”.

Kilka utworów Bratnego powodowało kontrowersje wśród odbiorców, zwłaszcza że Bratny przyjął porządek ustroju komunistycznego i był członkiem partii. Mimo to jednak próbował pomagać twórcom, którzy byli przez władzę tępieni.

Wiele jego utworów doczekało się ekranizacji, m.in. „Szczęśliwi torturowani” (film „Powrót”), czy „Śniegi płyną” (jako „Zerwany most”), a także „Życie raz jeszcze” i „Kolumbowie”.