Juliusz Słowacki „Kordian” - problematyka dramatu

„Kordian” Juliusza Słowackiego powstał jako reakcja na klęskę powstania listopadowego w roku1831. Książka ukazała się w dwa lata później i nawiązuje do mickiewiczowskich „Dziadów”. Jest to opowieść o młodzieńcu, który jest jednocześnie bohaterem romantycznym. Próbuje popełnić samobójstwo z powodu nieszczęśliwej miłości, chociaż sam wcześniej potępił swojego przyjaciela za ten czyn (z biografii autora możemy wnioskować, że chodzi tutaj o samobójstwo przyjaciela Słowackiego – Ludwika Spitznagela). To człowiek rozdarty wewnętrznie, który nie wie, czego chce od życia. Zastanawia się nad sensem życia, i do czego ono prowadzi. Czuje się bezsilny, nie potrafi zmobilizować się do jakiegokolwiek działania.

Kordian podróżuje, bo chce skonfrontować marzenia z rzeczywistością. Chciałby znaleźć ważny cel w życiu, pozwalający zmazać z siebie znamię samobójcy. W Londynie, w James Parku odkrywa w czasie rozmowy z dozorcą, że za pieniądze można kupić cały świat. We Włoszech potwierdza się jego teoria po rozmowie z Wiolettą – kobietą, która podąża za zapachem klejnotów i pieniędzy. Bohater zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że pomiędzy literackim światem, a światem rzeczywistym...